Yarı Yıl Raporu – 2019
Merhaba.
Haziran ayının sonlarına doğru yaklaşırken 2019’da neler olup bittiğine dair şöyle ufak bir beyin fırtınası yapalım istedim. Şimdiye kadar en çok neler dinlediniz, hangi albümleri çok sevdiniz, hangi gruplar hayal kırıklığı yaşattı, biraz laflayalım.
Benim için WASTE OF SPACE ORCHESTRA, MISERY INDEX, PELICAN, SAOR, VIOLBLAST, INCULTER, KAMPFAR, SOEN, AEPHANEMER, DEATHSPELL OMEGA ve MISÞYRMING gibi isimler öne çıktı ama sene sonunda bambaşka bir liste çıkabilir ortaya tabii. Hayal kırıklıklarımda ise ROTTING CHRIST açık ara başı çekiyor şimdilik ve onu zorlayacak bir isim çıkar mı emin değilim. Sizde durumlar nasıl? En sevdiğiniz albümler, zerre ısınamadığınız işler hangileri? Bu yıl hangi güzellikleri keşfettiniz? Ufak bir hatırlatma için 2019 etiketiyle Metalperver’de yayımlanan kritiklere göz atabilirsiniz, aklınızda olsun.
Ayrıca Metalperver’de olan bitenlerle ilgili geri bildirimlere de açığım her zamanki gibi. Yazın belki bir süre site erişime kapanabilir, yeni bir tasarım ile daha detaylı bir hale getirmek istiyorum zira. Biliyorsunuz bu sene itibariyle Metalperver’e bir PATREON hesabı açtım; kimi arkadaşlar yıllardır okuyorum abi, destek olma fırsatı sunduğun için çok sağ ol, veya çok iyi fikir oğlum, milletin getiremediği grupları biz getiririz işte helal, gibi gözleri dolduran destekleyici mesajlar atarken kimisi de utanmıyor musun insanlardan para istemeye şerefsiz köpek, minvalinde çeşitli tepkiler gösteriyor bu konuda. Bir senede 35 aboneye ulaşma hedefinde Haziran itibariyle sabitleşmiş 16 kişiye ulaştık aslında ki bu da insanı umutlandırıyor. Yazının giderek yerini ses ve görüntüye bıraktığı bu dönemde Metalperver’in giderek artan okunma sayıları ise çok mutluluk verici, ilginize teşekkür ederim.
Bu arada yakın zamanda Podcast test yayınlarına başlamayı planlıyorum, onun duyurusunu da yapmış olayım. Haftalık haber/albüm tartışma programı tadında, tek ve eş-dost ile beraber sohbet yayınları tadında şeyler planlıyoruz, yakında çıkacak kokusu. İlk Metalperver organizasyonu için de ufak ufak adımlar atılmaya başlandı bile, umuyorum 2019 bitmeden keyifli bir şeyler yaşayacağız hep birlikte. Bunun dışında birtakım çekilişler, konser davetiyeleri vs. de devam edecek tabii. Pek yakında 12 Temmuz’daki LEPROUS konseri için ufak bir tatlılık olacak mesela, takipte kalın.
Durumlar şimdilik böyle. 2019’un ilk yarısında çıkan albümlere dair görüşleriniz, siteyle ilgili öneri ve eleştirileriniz ve genel bir değerlendirme için haydi buyrun sohbete.
Müzik için gerçekten parlak bir yıl oluyor. Her hafta yeni bir gruba, yeni bir albüme sarabiliyorum. Benim için yılın en büyük keşfi Waste of Space Orchestra oldu. Diğer dinlediğim ve sevdiğim albümler daha önce bildiğim, takip ettiğim gruplardan oldu.
Sözleri hakkında çıkan tartışmalara kulak asmadan yılın albümlerinden biri oldu benim için Dso. Önceki tüm albümlerine göre daha oturaklı bir iş olsa da bu adamların yaptığı her şey tam olarak benim istediğim detaylara sahip oluyor.
Patreon konusuna da bir yorum yapmak istiyorum. Artık her şey subscription üzerinden. Çoğu yabancı gazete bile çoğu haberini, makalesini bu subscriptionlar arkasına gizliyor. Bu sitede böyle bir olay yok. Kullanıcılar her yazıya erişebiliyor ama destek vermek isteyen, sitenin devamında tuzunun bulunmasını isteyenler için bence güzel bir imkan. Bu sitede ayda ortalama 20 kritik okuyorum ve yeni şeyler keşfedebiliyorum. Böyle bir hizmet için 1 dolar vermek emin olun bana koymuyor.
Long live metalperver. Long live Korhan.
<3
İlk altı aylık dönemde Nordjevel, Misþyrming, Misery Index ve Firespawn birinci torbadaki isimler oldu şahsım adına. Şirazemi kaydırdı hepsi de. Edepsizler…
Legion of the Damned, Possessed, Antropomorphia, Fleshgod Apocalypse, Батюшка (Gitarcının Batushka) ve bozkırın yanık sesi Forgotten’ın albümlerini ikinci klasmana koymakta bir abes görmüyorum.
Üzen Darkthrone oldu…
Rotting Christ’a ölü taklidi yapalım artık bence. Olmayacak, düzelmeyecek inatçı Sakis…
Eyyorlamam bu kadar…
Metalperver neredeyse her gün girdiğim, samimiyetine, çalışma etiğine, objektifliğine (ve bazen de goygoyuna) tav olduğum bir site. Patreon’u ben destek olmanın yanında bu siteyi tek başına sırtlanan Korhan’a ayda bir kahve ısmarlamak olarak da görüyorum. Ayda bir conconlu kahve içeceğime buraya destek olmak çok daha fazla manevi tatmin sağlıyor kendi adıma da. Keep up the good work Korhan.
Müziğe gelirsek inanılmaz iyi bir sene oluyor. Ben de geri sayımlı bir ilk 10 listesi yaptım kendimce. Daha heyecanlı olsun haha.
10- Candlemass – The Door to Doom
Candlemass candır. Bu böyledir. Eski vokalisti Messiah Marcolin’den çok daha fazla seviyorum. Albümde filler şarkı yok mu, dürüst olalım, var. Ama vokaller ve epik doom ruhu benim için her şarkıyı keyifli kılıyor. Biraz da duygusal olarak böylece Candlemass ilk 10’uma giriyor.
9 – This Gift is a Curse – Throne of Ash
Kaos, yıkım ve bu yıkımın ardından gelen boşluk duygusu. Gözümde şimdilik All Hail the Swinelord’dan bir tık geride ama dinledikçe açılacaktır. Senenin en güzel sürprizlerinden biri oldu
8 – Lord Vicar – The Black Powder
Uykusuz gecelerin albümü oldu. İlk ve son şarkılar kahrediyor.
7 – Misery Index – Rituals of Power
Mükemmel bir bodosluk, kusursuz bir acımasızlık. Dinlemelere doyamıyorum. Özellikle kapanış şarkısı kalorifere kafa attırıyor. Fakat asıl güzelliği temponun düştüğü anlara grubun inanılmaz hakim olması. Özellikle davulun hükmettiği orta tempo kısımlar benim için yılın en keyifli işlerinden biri olmasını sağladı Rituals of Power’ın.
6 – Wachenfeldt – The Interpreter
Senenin en underrated işi. Müzikoloji phd’li Wachenfeldt, onun davul hocası ve iyi solo atan bir gitaristten oluşan üçlü black/trash/death metal kırması bir müziğin nasıl olması gerektiğinin dersini veriyor adeta. Gözünüzü seveyim kaynamasın arada, çok yeni çılgın fikirler yok belki ama icra bakımından inanılmaz keyifli bir albüm.
5 – Arch/Matheos – Winter Ethearal
Senenin en akıl söken albümü sanırım Equipoise ile birlikte. Bu ikili ne yapsa progresif metal klasiği olacak. Symphatetic Resonance’den bir tık daha geride ve benim zevkime göre fazla uzun ama bu yılın progresif metal albümü olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
4 – Deus Mortem – Kosmocide
Olması gerektiği gibi black metal.
3 – Misthyrming – Algleymi
Senenin en güzel sürprizi. Müzikal bir zafer. Kritiğin altına da övmüştüm, burada tekrar etmek istemiyorum ama son iki şarkı başyapıt demezsem rahat edemem.
2 – Drastus – La Croix de Sang
Çok ruhani bir albüm bu. Dinlenmekten öte tecrübe edilmesi gerekiyor. Muazzam davulculuğun sürüklediği insanı sıkıştırıp boğazına yapışan ve bütün gözeneklerinden içeri dolarak nesnesini kendisi haline getiren acımasız ve yabancı bir müzik. Hey yavrum hey.
1 – Deathspell Omega – The Furnaces of Palingenesia
Kritikte yeterince övemedim, biraz da burada öveyim. Bu albümün DsO müziğine en büyüm katkısı müzikal boşluğu çok yoğun kullanması bence. Synarchy gibi nefes almayan bir albümden sonra analog kaydın da etkisiyle adeta soluyan, müziğin yanında sessizliğin de önemli olduğu inanılmaz bir albüm yapmış adamlar. Bana da her albümleri gibi buna da hayran kalmak ve defalarca kez dinlemek düşüyor.
Senenin en büyük hayal kırıklığı Carnal Forge’du bence. Yıllarca bekletip dağılıp toparlanıp dümdüz bir albüm yaptı adamlar. Oysa ne heyecanla beklemiştim.
Her şekilde 2019 muazzam bir yıl oluyor. Umarım böyle devam eder ve senenin sonunda hep beraber boşalırız.
Destekleyici ve detaylı yorum için teşekkürler. Şimdi sen hatırlatınca mini hayal kırıklarından birine de Candlemass’ı ekleyebilirim galiba ben, haha.
Wachenfeldt’i bir-iki defa dinleyip koydum kenara yoğunluktan ama geri döneceğim mutlaka. Bir de garip şekilde Metallum’da 2017 çıkışlı görünüyor albüm, herhalde güncellemediler. Aynı şekilde Drastus da sırada bekliyor uzun zamandır ama inceleyeceğim mutlaka. Bunun haricinde Deus Mortem ile ilgili yaptığın yorum bir tesadüf mü bilmiyorum ama 2017’de beğendiğim albümler yazısında Sol Nox ile ilgili yaptığım yorumun birebir aynısı, tesadüfse de değilse de süper bir şey ahah (https://metalperver.com/2017/12/29/2017de-en-begendigim-albumler-korhan/).
Yok yok, tesadüf değil. O listedeki o cümleyi çok beğenmiştim, izin almadan direk kopyala yapıştır yaptım, hatamız varsa affola.
Wachenfeldt’in olayı şöyle, 2017’de bir ep çıkarmışlar, sonra kaldırıp yeni şarkılar ekleyip 2019’da albüm formatında sunmuşlar.
Ne hatası yav, aksine hoşuma gitti. \m/
Hahaha, kibarlığın da fazlası yanlış anlama çıkarıyor sanırım. Yine bir Korhan alıntısı yaparsak: “Dışımız titanyum içimiz marşmelov.”.
Ne güzel Bilal’e anlatır gibi 2019’un kabasını almış. Takdire şayan, düzenli, tertipli, ortaokulda yazısı güzel olan bir insansın. Wachenfeldt nokta atışı olmuş, diğer listedeki bilmediğim gruplara da bakayım. Wachenfeldt feci feci.
Hahaha, çok teşekkürler. Wachenfeldt övecek ADAM bulamıyorum, cidden çok underrated. Yazım leş gibidir bu arada.
Ooo Howling Sycamore da yeni albüm çıkarmış. Adamakıllı dinleyemedim ama duyduğum kadarıyla acayip şeyler dönüyor. Onu da not düşmüş olalım.
DSO hala dinlemedim yorum yapamayacağım. Misery Index zaten senelerdir beklediğim köstürmeyi yaşattı sağolsun. Canavar gibi albüm.
Dim Aura bence şimdilik en üst sıralarda. Sunn O))) albümü geçen bir iki tur çevirdim. Steve Albini kaydetmiş es geçilmez o da gayet iyi. Deus Mortem mevzuyu çözmüş dersimizi aldık. Gider İstanbul’da dinleriz artık aksilik olmaz ise Mezar sağolsun. Gaahl’ın wyrd’i de dinlettiriyor onu da koyayım yıl ortasına başka aklıma gelmedi.
Dim Aura övelim biraz ya buluşunca. Yapalım bunu.
Aaa firespawn var unuttum yoruma eklemeyi bak. Ne güzel albüm o ya onu da koyuyorum üst sıralara. Bir dahaki buluşma kan ile imza da içerecek dim aura övülür.