Normalde hardcore kökenli brutal death metale karşı mesafeli olsam da ve daha bodos varyasyonları tercih etsem de Carnal Decay gibi adamlar ara sıra çıkıp bu işin nasıl yapılması gerektiğini öyle güzel gösteriyorlar ki, ben de kendi içimde bir anomali yaşayarak Carnal Decay müziğiyle kendimi duvardan duvara vuruyorum.

2002’de kurulan grubun İsviçreli grubun son albümü You Owe You Pay, aslında geçen yıl çıktı ama ben yeni yeni keşfediyor sayılırım. 2011’de yaptıkları On Top of the Food Chain‘i uzun süre dinlemiş olsam da grubun bu kadar uzun süre ara vermiş olmasından kaynaklı bir unutkanlık ve heyecanın azalması gibi şeyler olunca açıkçası uzun süre sallamadım albümü; bazen ben de az hıyar değilim.

Hardcore rifleri ile slam death metalin mermer tokatlatan gitarlarını çok iyi birleştirebilen bir isim Carnal Decay. Bu albüm de ilk iki parçada biraz yavaş başlar gibi görünse de özellikle Decimating the Living ile birlikte havasını buluyor ve havyanlık şöleni başlıyor. Kaldı ki grubun eski takipçilerinin en çok şikayet ettiği prodüksiyon meselesi de – aslında bir önceki albümde çözüldüğünün sinyalleri vardı zaten – artık tamamen aşılmış gibi duruyor, zira tekmeye kafa atan bir kayıt almış Carnal Decay. Özellikle vokalin ön planda olması ve ayırt edilebilir baslar ayrı bir tat katıyor albüme.

Yeni davulcu Basti’nin grubu ileriye taşıdığını da belirtmek gerek. Eski davulcu da azman bir kardeşimizdi ama grubun müziğine daha çok oturan, daha doğrusu Carnal Decay’i daha iyi anlamış bir davul var bu albümde ve müziğin çeşitlendirilmesi açısından – Murder A La Carte mesela – aslan payını Basti’ye veriyorum. Aynı şekilde grubun gore konseptini bırakıp daha direkt bir öfke patlaması sağlayan sözlere geçtiğini görmek de sevindirici. Vokalist Micheal Kern’e daha önce pek dikkat etmemiştim ama kusursuz bir iş çıkarmış bu defa, dikkat edilmeyecek gibi değil. Bu arada Your Guts My Glory parçasında vokallerde Micheal’a BENIGHTED‘dan Julien Truchan eşlik ediyor ki, olay ekstrem metal vokali nasıl olmalı dersine dönüşüyor; o nasıl bir pig squeal öyle hayvan adam.

Açıkçası bundan önce Carnal Decay bildiğim, sevdiğim fakat bu dünyalarda takılmak istediğimde nadiren aklıma gelen bir gruptu ama bu albüm ile grubun bendeki yeri epey değişti ve çok daha yukarılara taşındı. Core etkili brutalliklerden hoşlanıyorsanız mutlaka You Owe You Pay‘e bir şans verin. Şahsen core etkisinin bir tık daha düşük kalmasını tercih edebilirdim ve birkaç parçada da şöyle orta tempo seyreden yerlerde – Not Worth a Bullet‘a nasıl yakışırdı mesela – solo gitarı aradı kulaklarım ama buna rağmen hiç sıkmadan, aynı ayılık seviyesini korumayı başararak tekrar tekrar dinletiyor kendini. Yazıyı yazarken arkaya açmıştım hatırlamak için ama ne kadar gaza geldiysem otuz beş dakikalık albüm bitmeden yazı bitti, gerisini siz düşünün artık haha.

83/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇