Auðn – Farvegir Fyrndar
Kimseye belli etmeden devam ettirdiğim “adındaki harflerden ülkesini ele veren black metal grupları” serimizin bugünkü konuğu İzlandalı AUÐN, toplamda 300.000 civarındaki nüfusuyla tıpkı futbolda olduğu gibi black metal’de de saçma bir kuvvet yakalayan ülkenin son cevherlerinden. Üç yıl önce kendi adını taşıyan bir albümle piyasaya giren ve o albümün güzelliği üzerine Season of Mist gibi bir devle anlaşan grubun bu plak şirketinden çıkarttığı ilk albüm “Farvegir Fyrndar” ve ismi aşağı yukarı “kadim nehir yatakları” gibi bir anlama geliyor.
Season of Mist elbette ki özellikle yeni grupların adını duyurması için müthiş bir fırsat; ancak onlarla çalışan ve henüz isimlerinin gücü olmayıp onların isteklerine daha kolay evet demek zorunda olan black metal gruplarının prodüksiyon açısından tuhaf bir yöne doğru gittiğini belirtmek lazım. Her şeyin dar bir aralığa sıkıştırıldığı ve özellikle gitarların iyiden iyiye nefessiz bırakıldığı bu prodüksiyonun THE GREAT OLD ONES’ın bu seneki favori albümlerinden bir tanesi olan “EOD: A Tale of Dark Legacy”si gibi yaratımlara atmosfer açısından katkısı olduğunu itiraf etmem gerekse de, “Farvegir Fyrndar” gibi doğadan ilham alan bir albümü gereksiz bir şekilde darladığını düşünüyorum.
Prodüksiyon ile ilgili şikayetimi baştan aradan çıkartıp albüm ile ilgili her yorumumda tekrar oraya dönmek istemiyorum açıkçası, çünkü müzisyenlik olarak AUÐN bundan daha iyisini hak ediyor. Her şeyin dar bir alana sıkıştırılmış olması hissiyatı albümün öylesine geçip gittiği, yeterince inişli çıkışlı değil de doğrudan tekdüze olduğu izlenimi bırakıyor zira; ve grubun müzikalitesi de tıpkı tonlar gibi oldukça bastırılmış hissediliyor. Bence gerçek bundan oldukça uzakta.
Albümün değerini anlamak ve İzlanda doğasının daha kaç tane grubu olumlu anlamda böylesine ilham içinde bırakacağına şaşırmak niyetindeyseniz “Farvegir Fyrndar”ı bir arka plan albümü olmaktan çıkartmanız ve karşınızdaki ses duvarını darbeleyerek yıkmanız, en azından zedelemeniz gerekecek maalesef ki. Eğer ki bunu yapmak ister ve zaman ayırırsanız, ki dürüst olmak gerekirse binlerce albümü hiç düşünmeden bir yerlerden hem de ekstra ücret ödemeden dinleyebilirken çoğu zaman bunları yapmıyoruz, karşınızda ustaca yazılmış gitarlar ve albümün yıldızı olacak denli sürükleyici davullar bulacaksınız.
Artık neredeyse varsayılan bir hale gelen post metal elementlerine AUÐN‘da da rastlamak mümkün; fakat sanıyorum ki aynı bu müziği bundan on yıl önce yapıyor olsalardı buna takılmadan atmosferik black metal yaptıklarını söyleyip geçerdik. O denli bunlara önem atfetmeyen, yalnızca genel yapılarına destek olması amacıyla kullandıklarını bağıran bir müzik yapıyorlar. Genel olarak gitarların tremololara fazla boğulmadan kısa süreli temaları bolca tekrar etmelerine dayanan melodik bir temel üzerinde büyüyor grubun müziği. Henüz ilk şarkı Veröld Hulin’den ne demek istediğimi anlayacaksınız zaten; kulağa girip yerleşiveren ve kendini mırıldattıran tatlı; ama bir yandan da karanlık bir melodiye ev sahipliği yapıyor kendisi.
Yaratılan atmosfer için kötü bir şeyler söylemek zor olsa da, grubun kimi zaman fazla tekrara düşmesi (kendimi tutamayıp yine bok atacağım) prodüksiyon ile de birleşince bahsettiğim gibi albümün öylece geçip gittiği izlenimini bırakıyor özellikle orta bölümlerde ve maalesef bu da albümün puanını düşürüyor. Boğulsa da dikkat verilince oldukça iyi işler yaptığı duyulabilen basın yaratıcılığı da elbette çokça arka planda kalmasının da etkisiyle bu durumu kurtarmaya yetmiyor.
Bence çok iyi bir ilk albümle kariyerine başlayan AUÐN için “Farvegir Fyrndar” hedefin tam ortadan vurulamadığı, kaçırılmış bir fırsat gibi gözüküyor. Kötü bir albüm olduğunu söylemek katiyen mümkün değil; ama bunca iyi element varken yine de dinleyici üzerinde kalıcı bir etki bırakamıyor olması yapılan seçimlerden bazılarının pek yerinde olmadığını düşündürüyor. Takip edilmesi gereken bir oluşumlar hala benim gözümde; ancak bu yıl türünde “Farvegir Fyrndar”dan toplamda daha iyi albümler dinlemeniz de çok zor değil doğrusu.
73/100