Fit for an Autopsy – The Great Collapse

Eskisine nazaran daha fazla kritik yazmaya başladığım son birkaç ay içinde, uzun zamandır ihmalden dolayı dinlemediğim ya da vaktinde pek sevmediğim için dinlemeyi azalttığım hatta tamamen kestiğim türlerle olan ilişkilerim de sıklaşmaya başladı. Bunlardan bir kısmı bunun yanında bir de iyi yönde değişmeye başladı ve şaşırtıcı bir şekilde metalcore – deathcore da ortaokul ya da lise yıllarımdan sonra tekrardan sevme yolunda olduğum iki tür haline geldi. FIT FOR AN AUTOPSY’nin “The Great Collapse”i de bu yıl sevdiğim albümlerden biri kesinlikle; ama bir yandan da kendisiyle ilgili karışık duygular içindeyim, ki kritiğinin bu denli gecikmesinin sebebi de bu.

FIT FOR AN AUTOPSY iyi bir deathcore grubu. Zaten birbirini ya da kendini tekrar etmemeyi başaran deathcore grupları ancak hayatta kalabiliyor, zira bu tür içinde o tuzağa düşmek fazlasıyla kolay. İyi bir grup olsalar da, sanki her zaman bir şekilde potansiyelini tam olarak yakalayamamış bir oluşum oldukları hissini bıraktılar bende, ki bir THE RED CHORD olamamalarının en büyük sebeplerinden biri de bu. “The Great Collapse” ile bence yaptıkları en iyi albümü yapmışlar, o elde var da; bir yandan kendi potansiyelimize ulaşalım demişken, gidip bir başka grubun da potansiyeline (hatta artık kinetiğine) denk gelmişler, öyle bir problem baş gösteriyor.

O grup GOJIRA arkadaşlar. Elbette ki GOJIRA gibi birkaç albümle kendini metal dünyasının zirvesine fırlatabilmiş bir gruba hayranlık duymak, onlardan etkilenmek ve hatta yoğun bile olsa ilhamlar almak gayet anlaşılabilir bir durum; ama yani, bir sınırı da olması gerekmiyor mu bu işin? Grup çıkıp dese ki “biz bu albümde GOJIRA deathcore yapsa nasıl olurdu, onu görmek istedik”, anlayacağım ki bilerek yapmışlar bunu ve ciddi anlamda çok rahatlayacağım. O denli bir tuhaflık var “The Great Collapse”de.

Heads will Hang’in açılışındaki o klasik GOJIRA pasajı (gitar slide’larına kadar!) albümü ilk kez dinlerken biraz utandırdı beni FIT FOR AN AUTOPSY adına. Albümün o kadar çok yerinde (o koro vokaller yok mu) bu hissiyata kapıldım ki tek tek burada sayıp ne sizin ne kendimin canını sıkmayacağım. Bu konuyu da fazla uzatmayacağım buradan sonra; fakat anlayın ki albümü dinlerken üzerinize doğru uçan bir balina geliyorsa katiyen yalnız değilsiniz. Kafanızı başka yere doğru çevirip devam edin. Bu büyük tatsızlığı hafifçe bir kenara bırakacak olursak ise aslında “The Great Collapse”in epey iyi bir albüm olduğunu göreceğiz ki işin tuhaf tarafı da o. GOJIRA’yı pek sevmeyen (vurmayın) bir dinleyici olarak albümü sevmemek istedim; ama olmadı. Albümü keyif alarak dinlediğim için çok seveyim istedim; e o da olacak gibi değil. Netice itibariyle ilk paragraftaki karışık duygularım da tam buradan çıkıyor işte.

Bunun dışında gerektiği yerde (Black Mammoth) progresifleşen, gerektiği yerde (Hydra) gerçek bir deathcore grubu gibi kafaları sallatan, kimi şarkıları ise coşkun gitar sololarıyla taşıyan FIT FOR AN AUTOPSY breakdown’ın eksik olmadığı erik gibi, kütür kütür bir albüm yapmış. Yalnızca, deathcore sınırları içine takılıp kalmayalım demişken (ve açıkçası kimi şarkılarda kendini ufak ufak belli eden thrash rifleri ile bu yönde iyi adımlar da atmışken) bir şekilde taklite varan bir yana kaymaları benim için albümün notunu maalesef ki ciddi anlamda düşürüyor. Bu kadar sevdiğim ve defalarca dinlediğim, beni bu denli gaza getiren bir albüme böyle bir puan vermek üzüyor doğrusu. Yapmaya çalıştıkları bu değişiklikleri daha özgün bir şekilde ele alacakları bir albümü dört gözle beklediğimi belirteyim yine de.

74/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇