Urfaust – Empty Space Meditation
Hollandalı atmosferik black metal üstadları URFAUST pek boş durmayı seven bir grup değil. Kurulduğundan beri düzenli olarak neredeyse her yıl ya splitler, ya da EP veya albümler çıkartan grup, 2015 yılında piyasaya sürdüğü “Apparitions” EP’si ile artık gittiği yönü iyiden iyiye ambient olarak belirlemiş bir görüntü vermişti. “Empty Space Meditation” da bu çizginin devam ettiğini gösterir gibi.
Albüm, altı adet Meditatum’dan oluşuyor. Bunların süre olarak 10 dakikaya yaklaşarak en uzunları olma özelliğini elinde bulunduran Medidatum II, eski URFAUST’tan tadları en çok bulabileceğimiz şarkı diyebiliriz. Yine oldukça sabit ve ambient bir havayla yürüyor olsa da, albümün adıyla işaret ettiği şekilde iyiden iyiye meditasyon arkaplanına dönüşmekte olan diğer şarkılardan farklı bir yere kendini konumlandırmayı başarıyor.
https://www.youtube.com/watch?v=ncvGH0-Yw4w
URFAUST müziği artık genel manada oldukça minimalistik bir forma bürünüyor denebilir. Dakikalarca kendini tekrar eden davul desenleri ve gitar melodileri bilinçli bir şekilde geri plana atılmış kimi zaman temiz, kimi zaman daha gırtlaktan çıkan ve sakin; kimi zaman ise daha yırtıcı vokaller ve arkaplanda tüm bunları sürekli bir arada tutan uzun süreli melodileriyle synthesizer hep birlikte toplamlarından az bir müzik çıkartıyorlar ortaya. “Empty Space Meditation”ın yaşatmak istediği tecrübe de zaten zenginlikten beslenen türden değil.
Albümde parça parça yer alan nispeten daha yoğun black metal (ki dediğim gibi bunlara gittikçe daha az rastlanıyor) ve ambient kısımları arasındaki geçişler, grubun bu konudaki tecrübelerinin izlerini taşıyor. Öyle aşırı bir ustalık gerektiren bestelerden bahsetmiyor olsak da her şeyin çok doğal olduğunu, her türlü gereksizlik ve gösterişlilikten alabildiğinde uzakta durduğunu söylemek yanlış olmayacaktır.
https://www.youtube.com/watch?v=5823CmH_pOo
Eski URFAUST yaratımlarının barındırdığı kadar kötücül bir atmosferden bahsetmek pek mümkün değil “Empty Space Meditation”da. Albümün çoğuna yayılmış olan orta ve aşağısındaki tempo nispeten temiz prodüksiyonla birleşince ortaya farklı bir hava çıkıyor; daha ruhani, belki. Bir dinleyici olarak gözlerimi yahut ışıklar ve perdeleri kapatıp karanlıkta bu albümü dinlerken hayal edebiliyorum kendimi rahatça. Muhteşem albüm kapağının verdiği o garip daraltı hissinden ziyade, fazlaca geniş bir boşlukta çok küçüklük ve anlamsızlık hissiyatı çöküyor içime sanki. Normalde meditasyondan beklenecek o rahatlama duygusunun tam aksini yaşatmayı başarıyor bana URFAUST burada, ve sanıyorum ki amaçları da tam olarak buymuş. Özellikle Meditatum IV bu amaca ne kadar güzel ulaştıklarının tek başına bir kanıtı gibi.
“Empty Space Meditation” öyle müthiş bir albüm değil. Tek tek kusur ayıklamak zor olacak olsa da, genele bakıldığında insana bir çeşit bir gerginlikten ötesini yaşatmayı başardığından da pek bahsedemeyiz. Zaten URFAUST’un bundan ötesine niyeti olduğunu çok zannetmiyorum. Genel kalite olarak URFAUST standartlarında, çok fazla ön plana çıkmayacak; ama kendisinden bir şeyler bulmayı başaran dinleyicilerin oldukça içine girebileceği bir albüm olarak görüyorum “Empty Space Meditation”ı. Bir şansı hak ediyor.
74/100
