Sargeist – Flame Within Flame

Merhaba.

Finlandiya black metalinin en büyükleri arasında değilse de hemen arkalarından onları takip eden Sargeist, istikrar ve üretkenlik konularında sıkıntılar yaşamasına karşın 25 yılda çıkardığı 5 albümle yeni milenyumda Fin usulü şeytan övme işinin altından başarıyla kalkmasının yanında ilham veren, sahneyi sürükleyen gruplardan biri. HORNA insanı Shatraug’un yan projesi olarak başlayan Sargeist, biraz da bu yan proje etiketinden dolayı kadro istikrarını korumakta zorlandı. 2018’deki son albüm üzerinden kıyaslayacak olursak, bugün konuşacağımız Flame Within Flame özelinde, DESOLATE SHRINE‘dan da tanıyabileceğiniz vokalist Profundus gruptan ayrılmış, davulcu değişikliğine gidilmiş ve Shatraug, hayatında ilk defa şarkı yazımı, gitar (ve bazen bas gitar) görevlerinin yanında bir Sargeist albümünde baştan sonra mikrofonda kalmış durumda. 7 yıl aranın haricinde ciddi bir eleman değişimi de söz konusu kısacası.

Öte yandan Finlandiya’ya özgü melodi anlayışının kendini gösterdiği çiğ bir black metal üretmeye devam ediyor Sargeist, bu konuda pek bir şey değişmemiş geçtiğimiz 7 senede. Shatraug hız sınırlarını zorlamaya, çıldırıp ortalığı ateşe vermeye çalışan bir karakter değil (Sargeist’te en azından; Horna’da bayağı sapıttığına şahit olduk zaman zaman) ve Flame Within Flame, rahat dinlenebilen bir tempoya yerleşmiş, alışageldik fikirlerin ve sınırların ötesine geçmeye çalışmayan bestelerden oluşuyor. Bu rahatlık, söz konusu black metal gibi rahatsız edicilik üzerinden kendini tanımlayan bir türde dezavantaj gibi anlaşılabilir. E öyle zaten. Birkaç dinleme sonrasında yavaştan “neden bir şey hissetmiyorum yahu?” gibi sorular belirmeye başladı zihnimde ve şu an bu satırları yazarken arkada kim bilir kaçıncı defa dönmesine rağmen içimde black metalin o vahşi duygularından, yakıcı hislerinden eser yok doğrusu.

İç içe geçen motiflerden, farklı anlarda tekrarlanan sabit davul örüntülerinden, kasvetli ve hatta neredeyse depresif ama teknik bakımdan herhangi bir çeşitlilik sunamayan vokal performansından ibaret bir albüm Flame Within Flame. Gitar tarafında o kadar sınırlı bir alanda takılıyor ki bir süre sonra parçaları, rifleri ayırt edememeye başlıyor insan. Tek tek örneklendirmeye lüzum yok ama açılış parçasıyla Juravit Sanguine‘i girişlerini, isim parçasıyla Ordained and Adorned‘un tremolo riflerini yer değiştirsek dört bestenin herhangi birinde çarpıcı bir değişiklik olmaz herhalde. Bir bütünlük yaratma isteğini, belli akorlar etrafında gezme motivasyonunu anlıyorum ama ne ritim, ne vokal ne de atmosfer tarafında çeşitlilik olunca ben kayboldum gittim parçalar arasında açıkçası. Kesif, bulanık prodüksiyon da bu noktada pek yardımcı olmuyor. Dur arkaya açayım çalsın diye başlarsınız bittiğinde hiçbir şey anlamamış, zihniniz çorba bir halde bulabilirsiniz kendinizi.

Öte yandan sonuna kadar dayanamayıp kapatacağım türden bir şey de değil, yanlış anlaşılmasın. Aksine, her seferinde akıcı gitarlar ve benzer melodiler sayesinde rahatça dinlediğimi itiraf edeyim. Shatraug’un besteciliği, resmin bütününe bakınca o kadar albenili değil belki ama elemanın black metal melodisi yazma konusunda hiç zorlanmadığı belli. Her parçada insanın diline dolanan bir melodi var illa ki. Tek problem aynı akorlar, aynı döngüler yüzünden bu melodilerin birbirine karışıp gitmesi. Dikkatli dinlemelerde diğer enstrümanlarda da detaylar beliriyor elbette. Özellikle kapanış parçasındaki performansıyla göz dolduran Nur-i siyah (evet) rumuzlu davulcu Álvaro’nun kimi anlardaki zil oyunları, atakları biraz olsun nefes aldırıyormuş bestelere. Fakat yastıkla üzerine basılıp boğmuşlar adamın performansını. Gitar odaklılığı mantıklı elbette ama daha keskin bir davul prodüksiyonu çok yukarı taşıyabilirmiş albümü. Hele isim parçasının girişinde tom davullarının o cılız cılız pıt edişi ne öyle ya haha. Yazık olmuş Nuri kardeşime.

Uzatmayayım yazıyı, ben Flame Within Flame‘i sorunlu bir black metal albümü olarak değerlendiriyorum kısacası. Shatraug yetenekli bir gitarist, tamam ama NSBM bağları apaçık ortada, hıyar herifin teki olmasından dolayı önyargılı yaklaştığımı kabul etmekle birlikte sanatı sanatçıdan ayırıp incelemeye kalkınca bile yaptığı işlerin pek çoğunu ortalama buluyorum açıkçası. Flame Within Flame de onlardan bir tanesi ve 2025’te çok daha düzgün insanlardan çok daha kaliteli black metal albümleri çıkmışken Sargeist’e sıra gelmez bende bir daha kolay kolay, orası kesin.