Horrendous – Ontological Mysterium

Merhaba.

Horrendous kadar başına buyruk ve ilginç kariyerli çok az grup var. 14 yıl kadar önce, OSDM’nin diriliş harekatında başı çeken aktörler arasında yer alarak giriştikleri metalcilik faaliyetlerini bugün neredeyse zıt bir noktada sürdürüyorlar. Amerikalı grup sanki tek başına death metalin evrimini anlatmak istemiş, eski zamanların mağara adamı, mezar kazıcı metalinden bugünün eklektik, füzyon işlerine gelinen yolu bir de biz yürüyelim bakalım demiş gibi. 2012’de yayımladıkları, epey de sevilen ilk albümleri The Chills ile 2018’deki 4. albüm Idol arasında death metalin doğumundan bugüne kadar yaşadıkları kadar fark var neredeyse. Bambaşka yaklaşımlara, hayli keskin değişikliklere rağmen kitlesini kaybetmek şöyle dursun, giderek daha da saygı duyulan bir isme dönüşebilmesi ise Horrendous’u death metal camiasında özel, biricik bir noktaya taşıyor.

Yeni albüm Ontological Mysterium, Idol sayesinde Horrendous’u seven, grubu progresif death metal etiketi altında tanıyan dinleyicilerin çok daha çabuk benimseyebileceği bir yapıt. Hoş, beklentiyi death metal çizgisinin dışında tutmak lazım biraz; hayata old school death metal grubu olarak gelen Horrendous, bir süredir ne tam manasıyla old school ne de tam manasıyla death metal.

Ontological Mysterium‘u tek bir kategoriye sıkıştırmak, ilham aldığı türlerin ve fikirlerin aralık genişliği göz önünde bulundurulduğunda bir hakaret olarak dahi kabul edilebilir. Gitar ikilisi Matt Knox (vokal de Matt’te) ve Damian Herring, bir sonraki köşede kendilerini neyin beklediğini veya hangi yöne sapacaklarını hiç düşünmeden, özgürce, tasasızca, güle oynaya çalıyorlar adeta. İnsanın içini ürperten mezarlık melodilerinden Kayseri Yağlaması tadındaki Florida ayılamalarına, oradan VOIVOD misali dünya dışı thrash gitarlarına ve fusion ruhunu besleyen solo atışmalarından doom vari beton cın cınlamalarına uzanan gitar işçiliği, Ontological Mysterium‘un bel kemiğini oluşturuyor. Üstelik zengin bir gitarcılıktan çok daha fazlasını da barındırıyor elbette.

Bu zamana kadar yaptıkları en progresif işlerinde Horrendous’ın death metal çizgisini bütünüyle kaybetmemeyi başarmasını takdir ediyorum. Elemanlar bir noktada ful CYNIC modu açıp ekstrem diyarları terk edebilirlerdi rahatlıkla; bunun yerine ritim ağırlıklı, dinamik ama bir şekilde karanlık, günahkar hissettirebilen bir yol tutturmalarını daha başarılı buldum. Cult of Shaad’oah veya Neon Leviathan gibi o Voivod’çu hareketlerin ayyuka çıktığı şarkılardaki devinim halini, ebeveynini gördüğü her yeni ve değişik şeye doğru korkusuzca çekiştiren küçük bir çocuk kadar maceracı isim parçasının kıvrımlarını, harika kapanış The Death Knell Ringeth‘in doom atmosferini deneyimlerken hem kulaklar bayram ediyor hem de har hör metalcilikten zerre ödün verilmiyor. Albümün çoğunluğuna hakim olan kirli (harsh) vokal de agresiflik topunun yere düşmemesini sağlayan unsurlardan. Matt bence ne teknik ne de ruh bakımından iyi bir metal vokalisti; ancak Horrendous’un bu bazen robotik, bazen psikedelik, tövbe est. bu ne böyle tarzına iyi oturuyor. Ayrıca kimi efektlerle süslenmiş, bazen ilginç bir temiz kalana geçen performansıyla bugüne kadarki en dinamik vokal işçiliğine de burada şahit olduğumuzu belirtmek lazım. Bir ağıt havasındaki Preterition Hymn‘deki perişan haliyse açık ara favorim şimdilik.

Dış basında aldığı heyecan vericilik, tazelik övgülerine tam manasıyla katılamasam da Horrendous’ın kalıpların dışına çıkmak için epey uğraştığını, bunu da zorlama hissettirmeden, belli ölçülerde başardığını söyleyebilirim. Birçok referans yakalamak, şarkıları bir şeylere benzetmek mümkün ama tam da basamayacaksınız parmağınızı muhtemelen. Belirli açılardan tanıdık ama yine de dinleyiciyi zorlamaya çalışıyor. En sevdiğim.

Ne yazık ki bugünün Horrendous’ı arada kalmaya makhum bir grup ve Ontological Mysterium progresif metalciler için fazla death metal, death metalciler için de fazla progresif kalma tehlikesiyle karşı karşıya. Hatta diskografideki dalgalanmayı düşünürsek grubun takipçileri arasında da belirli albümlerin safını tutanlar şeklinde tartışmalar olduğuna eminim. Açıkçası ben varoluşsal temalar ve kozmik korku unsurlarıyla bezeli bir ekstrem progresif metal potpurisi için her zaman hazır olda beklediğim için Ontological Mysterium‘u 2023’ün en iyileri arasına yazdım şimdiden. Metalinizde sadece belirli ritim kalıpları olsun, sabit bir ruh hali korunsun ve rehber melodiler elinizden tutsun istemiyorsanız derin bir nefes alıp ontolojik kabusunuzun perdesini aralayabilirsiniz.

87/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇