Kyy – Beyond Flesh – Beyond Matter – Beyond Death
Merhaba.
Zihnen çok berrak olmayan bir dönemden geçerken biraz uzak kalmaya ihtiyaç duyduğumu hissettiğim black metale çok bulaşmamaya çalışıyorum bu ara. Tabii neredeyse en çok dinlediğim müzik türü olarak tamamen de ayrı kalamayacağım için mümkün mertebe it-köpek seviyesindeki işlere odaklanıp insanı yerden yere çalma potansiyeline sahip ağır eserlerden kaçınıyorum. Bu anlamda Kyy, son dönemdeki favori albümlerimden biriyle kişisel ölçekte hayli değerlendi durduk yere.
Finlandiya çıkışlı Kyy, aralarında İstanbullu NIHIL KAOS‘un vokalistinin de bulunduğu beş elemandan oluşuyor. Zaten grubun son üretimi, Djevelkult ve Nihil Kaos ile birlikte yaptıkları, 2018’de yayımlanan Kult of Kaos Serpent isimli split. Biz ise bugün 2016 çıkışlı Beyond Flesh – Beyond Matter – Beyond Death albümüne göz atacağız.
Bizden de HELLSODOMY‘nin (yeni albümü atsalardı da dinleseydik keşke) birlikte çalıştığı, Finlandiya menşeli olsa da bizden sayılabilecek (sahibi vokalist Gökhan) Saturnal Records’tan çıkan albüm, bir kenarda fönlü saçlarla oturup içkisini yudumlamaktan ziyade etrafı yangın yerine çevirmeyi tercih edenlere hitap ediyor. Baştan aşağı temposunu hiç kaybetmeyen Kyy müziğinin enerjik ve tempolu yapısı, grubun serseri tavrıyla birleşince ister istemez bir kıpırdanma geliyor zaten.
Albümü uzun süre dinlenebilir kılır en büyük etmen barındırdığı birbirinden gaz, bir o kadar da akılda kalıcı melodileri herhalde. Pata küte giden açılış Legio Serpenti‘nin ilk anlarından anlayacaksının grubun gitar kullanımını zaten; rif üstüne rif akıp giderken seçtikleri temel bir motif dönüp duruyor şarkının tepesinde genelde. Ayrıca grup hiçbir zaman gerçek black metal gaddarlığına ulaşmıyor. Tabii ki arada tavizsiz blast-beat davullar ile çıldırılıyor ama ortalama bir black metal grubuna nazaran çok daha kolay dinlenebilir bir müzik yapıyor Kyy ve bunda da aslan payı, grubun punk tavrına gidiyor elbette. Bu nedenle aslında canlıda dinlemeye daha uygun Beyond Flesh – Beyond Matter – Beyond Death. Gelseler de tepine tepine izlesek.
Daha yalın bir black metal için ise albümün ortasındaki Reditus veya Panta Rhei gibi şarkılar, bu görevi layığıyla yerine getiriyor. Bu anlarda çok daha atmosferik ve karanlık bir gruba dönüşüyor Kyy. Grubun genlerine işlemiş WATAIN havaları da iyice ayyuka çıkıyor bu şarkılarda. Sonlara doğru gelen Lord of Desolate Paths ise sanıyorum özellikle ilk yarısında net bir MAYHEM saygı duruşu… Bu arada albümde kimin ne çaldığı bilgisine ulaşamadığım için çok bir şey diyemiyorum ama vokal iyice çılgın atıyor bu bölümlerde. Kontrolsüz bir vokal performansı, albümün en büyük artılarından biri ve çığlıkları, naraları, yakarışlarıyla Kyy’a çoook büyük bir güç katıyor vokal. Gökhan’ın yer aldığı Kyy işleri arasında görünmüyor bu albüm ama eğer o yapıyorsa ve bu satırları okursa gerçekten bravo. Benim boğazım acıdı dinlerken be kardeşim.
Neyse, sözün özü punk vitesindeki kısa kısa şarkılarla vurup geçen enerjik, terli ve çirkin bir black metal tüketmek isterseniz Beyond Flesh – Beyond Matter – Beyond Death bence iyi bir alternatif. 2016’da çıktığında ıskalamışım albümü; bugünlerde acısını çıkarıyorum ve bundan sonra da Kyy ismine daha bir dikkat edeceğim kesinlikle.
Bu moddaysan geçen seneden Ultra Silvam – The Spearwound Salvation ve Nocturnal Departure – Cathartic Black Rituals tavsiye edilir
Ultra Silvam’ı çok dinledim de Nocturnal Departure’ın adını bile duymamış olabilirim. Bakayım, sağ ol.