Kritik

Sinmara – Hvísl Stjarnanna

Merhaba.

Black metalin yazılı olmayan belirli kurallarına göre hareket etmekte bir yanlış olmadığını, fakat kuralların da eninde sonunda yıkılmak için var olduğunu düşünen bir insan olarak İzlanda’nın son dönemde black metal dünyasına kattığı değeri takdir etmekle birlikte bazı albümleri dinledikten sonra da İzlanda’dan çıkan her yeni black metal albümünde neden bu kadar gürültü patırtı koptuğunu anlamakta zorlanıyorum. Slidhr, Almyrkvi, Svartidauði gibi gruplardan tanıyabileceğiniz müzisyenlerden oluşan Sinmara’nın beş yıllık bir ara sonrası gelen ikinci albümü Hvísl Stjarnanna, son yıllarda giderek yükselen İzlanda black metaline eklenen son halka olarak huzurlarınızda.

Giriş rifi itibariyle hafif bir KRIEGSMASCHINE tadı vermesiyle bünyemde adeta hoş geldin bonusu etkisi yaratan Apparitions, grubun 2017 yılında girdiği melodik yoldan yürümeye devam ettiğinin de habercisi aynı zamanda. İlk albümüyle kendini tamamen uyumsuzluğun ve kaosun kontrolüne bırakan Sinmara, 2017’de daha melodik ve rahat özümsenebilecek bir EP çıkarmıştı hatırlarsanız. Hvísl Stjarnanna bu iki çalışmanın arasında bağlantıyı kuran, boşluğu tamamlayan bir denge albümü olmuş, bariz görünüyor bu.

Sinmara’nın beste yapısıyla ilgili bir dönüşüm söz konusu. Hvísl Stjarnanna’da yer alan tüm şarkılar benzer bir tempoda seyrediyor. Benzetme geçecek mi karşıya emin değilim ama arada nefeslenip gücünü toplayarak, farklı zamanlarda farklı bölgelere çok güçlü yumruklar atmak yerine aynı bölgeye, aynı şiddetle, kısacık ve sabit aralıklarla defalarca vurmayı tercih etmiş grup. Çürütene kadar da vurmaya devam ediyor aynı inatçılıkla. Bu fikri ve beste yapısındaki değişimi gerçekten sevdim. Albümdeki gitar işçiliğini de böylece özetlemiş olduk galiba.

Yine bu açıdan değerlendirmeye devam ettiğimizde Hvísl Stjarnanna’nın grubun en sakin, en planlı albümü olduğunu söylemek mümkün. The Arteries of Withered Earth ve Crimson Stars gibi albümün tepe noktalarında bile besteler kestirilemez yönlere sapmadan bütünlüğünü korumayı sürdürüyor. Melodik black metalin ustalarına selam çakmayı da ihmal etmeyen Garðar S. Jónsson ve Þórir Garðarsson ikilisin gitarları zaman zaman fazla umutlu akorlara kaysalar da özellikle Crimson Stars yılın önemli black metal bestelerinden biri olmuş kesinlikle.

Bu tip bir yaklaşımla belki önceki işlerdeki kaotiklik ve kestirilemezlik hissini yakalamak zor, ancak yıkıcı sonuçları kesin bir tahmin edilebilirlik de güçlü bir etki yaratabiliyor. Fakat bu taktiğin bir dezavantajı var ki düşman bütün gücünü ortaya koyup onu parçalara bölerek saldırmaya başladığında o gücün ne noktada tükeneceğini bilmek mümkün olabiliyor. Hvísl Stjarnanna kırk iki dakikalık süresinin sonuna geldiğinde bazı duvarlar yıkıldı, evler yandı, kayıplar yaşandı elbette ama tam anlamıyla yıkıp geçemedi grup. Miğfer Dibi duvarlarına dalga dalga saldırıp geri seken orklar gibi ben de Saruman’ın (Sinmara’nın) büyüsünü bekledim albüm boyunca; gelsin, duvarları patlatıp darmadağın etsin ortalığı istedim ama olmadı. Onun yerine albümün sonlarına doğru Úr Kaleik Martraða gibi yer yer black-gaze seviyesinde yumuşadı grup. Üzüldüm ama şarkıya değil, haha.

Aphotic Womb benzeri bir albüm bekleyenler için hayal kırıklığı sayılabilir Hvísl Stjarnanna ve hız, çarpıcılık, kontrolsüzlük gibi şok etkisi yaratacak noktalarda da bolca eksikleri olan bir albüm. Buna karşın sakin/sabit yapısı biraz daha dikkatli bir dinlenme talep etse de karşılığında yeterli bir karanlık/matem hissini dinleyicisine geçirebilecek kadar güçlü bestelerden oluştuğunu da görmezden gelmemek gerek. Albümün yapısına yakışsa da (nihayetinde İngilizce karşılığı Whispering Stars olan bir albümden bahsediyoruz) ben bu uçuk, saydam prodüksiyonu da pek sevdiğimi söyleyemem. Kısacası belirli bir standartı tutturmuş olsa da Hvísl Stjarnanna etkileyici olmaktan uzak bir albüm oldu benim için. İlerleyen dönemde The Arteries of Withered Stars ile Crimson Stars haricinde unutur, Aphotic Womb dinlemeye devam ederek yeni Sinmara albümünü beklemeye koyulurum sanırım. İzlanda sevicileri; sevgiler.

68/100

Yazıyı/albümü değerlendirmek için:

Average rating 0 / 5. 0

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇
Become a patron at Patreon!

Korhan Tok

Üniversiteden sonra metali bırakmadım.

Bir Yorum Bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.