Slugdge – Esoteric Malacology

Merhaba.

Bir tür şaka, metal müzik camiası için meme sayılabilecek bir proje olmasına karşın kaliteli müziği sayesinde her seferinde yerin dibine geçirilip afaroz edilmekten kıl payı kurtulmayı başaran İngiliz death metal ikilisi Slugdge, ateşle oynamasına rağmen alevleri kendi kontrolünde tutmayı başarabilen, bu nedenle çok büyük saygı duyduğum bir grup.

Hafif bir meltem edasında olsa dahi belirli bir ölçüde black metal havası estirebilen, yenilikçi bir bakış açısına sahip melodik death metal; Slugdge müziğinin formülü üç aşağı beş yukarı bu. Tıpkı zamanında VEKTOR‘ün thrash metal türünde yaptığı gibi Slugdge da melodik death metale progresif metal ve black metal dinamiklerini dahil ederek kendine has bir tını yakalamayı başararak farklılaşabilmiş bir grup. Farklı alt türleri üstün bir gitar işçiliğiyle harmanlayabildiğini düşününce ekstrem metal ile haşır neşir bir dinleyicinin Slugdge sevmemesi imkansız gibi bir şey. Fakat ilk paragrafta bahsettiğim şekilde Slugdge’ın en az müziği kadar önemli bir özelliği daha var ve grup ile ilgili esas fikir genelde bu özelliği üzerinden şekilleniyor: Slugdge ekstrem metal dünyasının en ciddiyetten uzak, en laubali, en geyikçi gruplarından biri. 

Sümüklüböcek ve yumuşakçalar üzerine müzik yapan Slugdge, şarkı sözlerini tamamen bunun üzerine kurguluyor. Bu yetmezmiş gibi şarkı isimleri de ayrı birer bomba başlı başına. Bu nedenle grubu kötü bir şaka olarak değerlendirenleri anlayışla karşılayıp konuyu çok uzatmam ama metal dünyasının en ünlü, en sevilen, sevilmese dahi saygı duyulan gruplarından birinin CANNIBAL CORPSE olduğu notunu da buraya düşmeden geçemeyeceğim.

Esoteric Malacology, 2012’de kurulmuş Slugdge’ın 4. stüdyo albümü ve açıkçası en sevdiğim, en hatırımda kalan ve en uzun süre tüketeceğime inandığım eseri aynı zamanda. Herkese göre olduğuna inanmadığım bir birleşim ile aynı anda hem ANAAL NATHRAKH gibi hem GOJIRA gibi olmayı başarıyor Slugdge. Özellikle bu iki grubun genlerini iyi bilenler,  Esoteric Malacology’de nasıl bir şey ile karşılaşacaklarını az çok kestireceklerdir. Diğerleri için ise rif bombardımanı Crop Killer ya da bir kere insanın aklına takılınca gün boyu çıkmayan The Spectral Burrows’ı bir defa dinlemek de yeterince fikir verecektir. 

Kendilerini -müzikal açıdan değil kesinlikle, bunu lütfen karıştırmayalım- pek ciddiye almamalarından mı yoksa gerçekten nefes alabilen rahat besteler yazabilme yeteneklerinden mi bilmiyorum, Esoteric Malacology‘nin insanı yormayan bir sertliği var. Güçlü, brutal, groove açısından zengin ve her açıdan taş gibi bir metal albümü ama defalarca üst üste dinlenebilecek kadar da rahat bir albüm yazmayı başarmış Slugdge ve
Esoteric Malacology hakkında, albüm çıktıktan sonraki bir-iki aylık dilimde gördüğüm kritiklerin, listelerdeki sıralamasının insanların farklı bir şeyi fütursuzca yüceltme sevdasının bir sonucu olabileceğine dair düşüncelerimi kısa sürede yok etti. Altı-yedi dakika gibi uzun sayılabilecek sürelere ve devamlı değişen yapılara sahip olmalarına rağmen şarkılar çok akılda kalıcı. Eğer davulları ve vokali geri plana atıp daha çok melodileri dinleyen biriyseniz sonsuza kadar, hiç yorulmadan dinleyebilirsiniz bu albümü.

Black metal gitarlarının üzerindeki temiz vokal ile epikleşen, dörtnala davul-muazzam solo kombosuyla perişan eden Putrid Fairytale, 90’lar hayvan death metali anlarıyla Slave Goo World, neredeyse sinir bozucu şekilde akılda kalıcı The Spectral Burrows ve diğerleriyle bütün albüm neredeyse hafızama yerleşti. Slugdge, kendi yolunda yürüyen ilginç bir grup ve evrimlerine şahit olmak çok keyifli. Çıktığı dönemde çok üzerine eğilmeyip sonradan kıymetini anlasam da eğer daha önce duymadıysanız benim yaptığım hatayı yapıp beklemeyin, çünkü Esoteric Malacology bu yılın en iyi albümlerinden biri; dinleyin, dinletin.

90/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇