Alper Demiroğlu

Önceleri İsveç, Norveç ve Finlandiya ile kolayca ilişkilendirebildiğimiz black metal türünün, alışılagelmiş coğrafyaların sınırlarına başkaldırarak günümüz dünyasının tamamına hükmediyor olması, hiç dikkatinizi çekti mi? Bu nedenle de bir black metal albümünün yarattığı etkiyi ilk olarak ülke kültürüne bağlamak artık güvenilir bir çıkış noktası değil artık. Dünyanın çeşitli bölgelerindeki gruplar bu ciddi, aykırı ve acımasız müziği iyisiyle kötüsüyle icra ederek, dinleyiciler için dolu dolur alternatifler sunuyorlar. Yeni, farklı ve ilginç gruplar keşfetmek hepimiz için eşsiz bir keyif ama beni düşündüren ve endişelendiren bir konu var: Black metal gelişirken insan da değişiyor ve korkuları, üzüntüleri ve pişmanlıkları yepyeni boyutlara ulaşıyor. Peki bu yakın ilişkinin müzik dışındaki sebepleri nelerdir? İnsanlık, varlığından uzun bir süre rahatsızlık duyduğu dipsiz kuyuya en sonunda bakmış ve sonsuz karanlığın içerisinde kendi yaşamının bulunduğunu keşfetmiş olabilir mi?

Throane, metal müziğin son zamanlardaki en üretken, verimli, istikrarlı ilham kaynaklarından Fransa’da ve yakın bir dönem diyebileceğimiz 2016’da dünyaya gelmiş. İlk albümleri Derrière Nous, La Lumière hem aynı yıl çıkmış hem de dinleyiciler tarafından başarılı, umut verici ve dikkat çekici olarak yüceltilmiş. Dehn Sora, tek kişilik projeye sahip olmanın dezavantajlarına rağmen Throane kariyerine hızlı ve etkili bir giriş yapmış. Müzisyenliğin yanı sıra tasarımcı yeteneğinin de bulunması CODE, AMENRA ve  BLUT AUS NORD gibi son zamanların fark yaratan grupları ile çalışmasını ve tecrübe kazanmasını sağlamış. Kısacası, 2017 yılında black metal dinleyicileriyle buluşan Plus Une Main À Mordre’un arka planında yoğun bir merak ve beklenti duygusu hâkimmiş.

Plus Une Main À Mordre, taze bir grubun yine kısa süre içerisinde piyasaya sürdüğü albümü olmasına rağmen hem görsel hem de işitsel anlamda soru işaretlerinin altından kalkmayı bilmiş. Kapaktaki doğru tercihler albümün soğuk atmosferini desteklerken kadın figürün sakin, yorgun ve karamsar ruh hâliyle de empati kurmamızı sağlamış. Oje, küpe ve yüzük detayları da albüm kapağını yorumlara daha açık kılmış. Yaşamını sona erdirecek kadar kötü bir haberi ansızın öğrenen bir kadının gösterdiği ilk tepki? Belki. Yorum sizlerin.

Plus Une Main À Mordre, black metal türünün son zamanlardaki en çarpıcı örneklerinden biri olmuş. Bu iddianın ardında tehlikeli bir neden yatıyor: Throane, bu albümünde dinleyicinin algısını hedef almış. Tempo asla güvenilir değil: Sık sık ve hiç beklenmedik anlarda değişkenlik gösteriyor. Dinleyicinin rahat davranmaması ve hissedebileceklerine karşı her an hazırlıklı olması amaçlanmış. Hem gerginlik hem de huzursuzluk duygusu altı parça ve kırk altı dakikanın tümüne özenle dağıtılmış. Vokal ve davul performansları asla sıradan değil: Dehn Sora sıra dışı vokallerinde adeta ruhunu ve kalbini yansıtmış. Albümün ağırbaşlı yapısına rağmen ses tonunun yıkıcı etkisi bir an bile yetersiz kalmayarak karanlığı derinleştirmiş. Başarılı vokal performansı anlayışı bu albümle birlikte yeni boyutlar kazanmış. Önceki albümün aksine Plus Une Main À Mordre’un davullarında Dehn Sora değil, Gregoire Quartier boy göstermiş. Yeni üyenin uyumlu davul partisyonları iki albüm arasındaki farklılıkları belirginleştirmiş ve daha oturaklı bir Throane ortaya çıkarmış. Atmosfer asla normal değil: Throane, dinleyicinin duygu ve düşüncelerine hükmediyor. Hayal kurma becerisini kısıtlıyor. Korkunç atmosferinin karşısında dinleyicisini savunmasız bırakmak istiyor. Onu kontrol ederek duyguların uç noktalarında gezdiriyor.

Sabırlı, tutkulu, meraklı dinleyicilerin Throane – Plus Une Main À Mordre’a zaman ayırmasını öneririm. Yalnızca unutulmaz bir black metal albümünü dinlemiş olmak için değil, aynı zamanda dipsiz kuyudaki koyu karanlık ile yüzleşme deneyimini yaşamak için de…

90/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇