Kritik

Of the Wand & the Moon – Nighttime Nightrhymes

Ömür törpüsü SATURNUS‘ün eski gitaristlerinden Kim Larsen 1999’da hayata geçirdiği neofolk projesi Of the Wand & the Moon, bu müzik türünü dinlemeye başladığım yıllardan beri ismini duymama rağmen geç tanıştığım bir proje aslında. Saturnus’ün ilk iki albümünde gitarın tellerini titreten Larsen, daha o günlerde yazdığı gitarlar ile müzikal becerisini duygu vermekte oldukça iyi kullanabildiğini ispatlamış bir isim gerçi. Of the Wand & the Moon’da ise amfisini kapatıp klasik gitarını alıyor eline ve çift vurup tek sayarak bir sağdan vuruyor, bir soldan.

1999’da çıkan ilk albüm Nighttime Nightrhymes (NN) hala bu projeden gelen ürünler arasında bence en etkileyici ve en özeli. Özellikle neofolk türüne ayrıca ilgi duyan bir dinleyen olarak Larsen’in yıllar içerisinde çıkardığı diğer albümlerine nazaran Nighttime Nightrhymes’ın barındırdığı sadeliğe gerçekten hayranım. Zira diğer albümlerde yer yer ambient kaygıların sıklaştığını, neofolk tabanını oluşturan klasik gitar kullanımının albümlerin bazı bölümlerinde seyreldiğini, bu durumun da o albümlerin havasını kendi adıma biraz bozduğunu düşünüyorum.

Eksiği fazlası olmayan enfes neofolk bestelerinin yanı sıra Kim Larsen’in albüm boyunca fısıltının ötesine götürmediği vokalleri de NN’a bambaşka bir hava katıyor. Fısıltı vokalini kullanan diğer isimlerin aksine Kim Larsen’in çok daha rahat ve sakin bir şekilde bu tekniği kullanıyor olması da şarkıların çok daha akıcı ve insanı bunaltmayan bir yapıya kavuşmasını sağlıyor. Böylece albüm türü sevmeyen, daha doğrusu sakin ve hüzünlü müziklerde bazen içi daralan dinleyicilerin bile rahatlıkla açıp tekrar tekrar döndürebileceği yumuşak ve duru bir atmosfere sahip.

Kim Larsen’e eşlik eden birçok konuk müzisyen, farklı enstrümanlarıyla albüme katkıda bulunuyorlar. Eski Saturnus davulcusu Jesper Saltoft’un VargQld performansı dışında çeşitli başka isimlerin keman, flüt, çello ve synthesizer desteği ile Nighttime Nightrhymes bütün sadeliğine karşın dolu dolu bir albüm.

Nighttime Nightrhymes’da bir de oyun dünyasına aşina olanların yakalayabilecekleri bir güzellik var. O da Arcanum oyununu oynamış ve haliyle müziklerine bayılmış (bir şekilde Arcanum’un soundtrack albümüne rastlarsanız sakın ıskalamayın derim zaten) tüm arkadaşlarımın -metalci veya neofolk sever olsun olmasın- gözü kapalı bir şekilde NN’ın hastası olmuş olması. Çok küçük bir kitlenin ilgisini çekebileceğini düşünsem de, o kitle için oldukça önemli bir detay olduğuna inandığım için belirtmek istedim. Bu konudaki diğer trivia vaziyetleri ilgililerin Google kullanma yeteneklerine bırakarak devam ediyorum.

Raven Chant‘dan Sol Ek Sa‘ya, VargQld‘dan Mauna‘ya kadar tüm şarkıların ayrı bir tadı olduğu ve genel olarak hiçbir zaman tek bir şarkıyı dinlemeyip aklıma geldikçe albümü baştan sona birkaç defa dinlediğim için şarkılarla ilgili bir şey diyemiyorum. Bana göre kötü şarkı yok zaten NN’da.

Bir neofolk albümünde olması gereken her şeyi bulabileceğiniz, fazla ambienta kaçmadan da harika bir atmosfer yaratmayı başarmış, Of the Wand & the Moon’un bana göre en başarılı olan albümü Nighttime Nightrhymes. Biraz huzur, biraz hüzün tatmak ve güzel folk şarkıları dinlemek ve kar tanelerini seyre dalmak için ilk birkaç tercihinizin arasına çok iyi bir alternatif olabilir. Larsen’in dünyasını es geçmeyin.

90/100

 

 

 

Yazıyı/albümü değerlendirmek için:

Average rating 0 / 5. 0

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇
Become a patron at Patreon!

Korhan Tok

Üniversiteden sonra metali bırakmadım.

Bir Yorum Bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.