Wormwood – Ghostlands – Wounds from a Bleeding Earth

Yılın ilk büyük sürprizi adını daha önce duymadığımız İsveçli bu black metal beşlisinden geldi. Birazdan uzun uzun detayına gireceğiz elbette; ama baştan belirtmek gerekirse “Ghostlands” bu yıl dinlediğim en “dolu” albümlerden bir tanesi ve WORMWOOD farklı parçaları bir black metal odağı çevresinde bir araya oturtarak ortaya müthiş zengin ve dinlemesi çok keyifli bir albüm çıkartmış.

“Ghostlands”den direkt bir black metal albümü olarak bahsetmek doğru olmaz. Henüz ilk dinleyişinizde fark edeceğiniz üzere grup tarafından sunulan karanlık öyle çok yoğun değil ve epeyce katmanlı bir folk metal hamuru içinde önümüze geliyor. Burada ilk akla gelecek MÅNEGARM, NAGLFAR gibi örnekler hedefi 12’ye oldukça yakın noktalardan vuruyor. Yakın dönemden HYPERION’un Korhan’ın övmelere doyamadığı “Seraphical Euphony”’de yaptığı gibi sağlam İsveç black metali köklerini kendince yeni bir şekilde yorumlamaya çalışan ve bu yeni yaklaşımı folk elementleri başta olmak üzere farklı ilhamlarla bir araya getiren WORMWOOD, bazen kulağıma NOKTURNAL MORTUM ‘un İskandinav ruh ikizi gibi bile tınlıyor.

WORMWOOD’un şimdiden böylesine üst düzey gruplarla benzeştiriliyorken bu grupların hiçbirinin kopyası olarak algılanmamaları düşünününce epey büyük bir övgü aslında. MOONSORROW gibi aslında oldukça neşeli müziklerde kullanılabilecek yerel enstrümanlarla garip bir şekilde hüzünlü ya da haşin icralar yapabiliyorlar, aralara atmosferik pasajlar sıkıştırıyorlar, folk koroları kullanıyorlar, yaylılara başvurup müziklerini zenginleştiriyorlar ve aslında adı geçen tüm gruplar kendilerine bunca farklı elementin belli bir kısmını seçip oraya odaklanırken WORMWOOD hepsinden daha fazla farklılaştırıcı element kullanmaya çalışıp, ilginç bir şekilde bunu başarıyor da.

Beni en çok etkileyen ise WORMWOOD’un müziğine rock’n’roll ve blues etkileşimlerini kusursuz bir şekilde yedirmesi oldu. Birer GRAVEYARD parçasından fırlamış gibi duran gitar oyunları ve soloları “Ghostlands”deki bazı şarkıları oldukları yerlerden alıp bambaşka bir yere götürüyor, bırakıyor. Bir saat süresiyle başta biraz tehditkar gözüken albüm bu tarz farklılıkların da etkisiyle birkaç dikkatli dinleyişten sonra pençelerini geri çekiyor ve dinleyiciyi sırtına alıp bu hayalet diyarlarında kimi zaman sert şartlarda, kimi zaman mistik sislerde, kimi zaman ise yeşil kırların üzerinde bir gezintiye çıkartıyor.

Her dinleyişinizde daha önce dikkatinizi çekmeyen ufak bir detay keşfedebileceğiniz, ya da bir detayı bu defa farklı algılayıp şarkıyı nasıl yönlendirdiğine tanık olabileceğiniz “Ghostlands”, içerdiği farklı ilhamların zıtlığını çok iyi kullanıyor, onu da belirtmek gerek. Neşeli gözüken şarkıların gerek ani, gerek kademeli geçişlerle vahşi pasajlara döndüğünü, ya da bir hüzün sağanağına sebep olan düşük tempolu yaratımların gittikçe modunun nasıl değiştiğini deneyimlemek karşınızdaki albümden uzun bir süre sıkılmayacağınız anlamına gelebiliyor.

Sonuç itibariyle WORMWOOD hiçbir şeyi baştan icat etmiyor evet; ama türde isim yapmış birçok gruptan geniş bir yelpazede öylesine çok ilhamı öylesine bir uyumla bir araya getirmeyi başarıyor ki dinlerken herhangi bir şarkının herhangi bir anında aklımızda beliren benzetmelere “evet burası X grup” şeklinde değil; “X grup bir de Y gibi şunları yapsaymış böyle olurmuş” şeklinde oluyor. Bu da demek oluyor ki var olan elementleri bir araya getirip bunları akıcı bir halde bir araya sokmayı, hem de bunu 12 şarkıda defalarca yapmayı başarmış WORMWOOD. Hal böyle olunca “Ghostlands”, temel türü diyebileceğimiz folk etkili black metal içindeki en zengin işlerden biriyle bize 2017’nin ilk büyük ve güzel sürprizini sunuyor.

92/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇