Kritik

Corpsegrinder – Corpsegrinder

Corpsegrinder.

2000’lerin başlarında ve aslında bakarsanız konsol/mobil çılgınlığı dünyayı terörize etmediği dönemde, bilgisayar oyunlarının zorluğunu o oyunu yapan insanlar belirler, birçok oyun oyuncusuna zorluk ayarı yapma imkanı sunmazdı. Bugün ise kimi oyunlar zor olmakla nam salıyor ve hatta hayatımızda soulslike diye, bu zor oyunları tanımlamada kullandığımız bir tabir bile var. Oysa ki eskiden bir oyunu alır, beceremiyorsanız ya saatler harcayıp kendinizi daha iyi bir hale getirir (git gud hiç de yeni bir muhabbet değil yani) ya da bir bilene danışırdınız. Dur kolayda oynayayım, aman oyun elimden tutsun gezdirsin muhabbeti de yoktu, zor olacağım diye kastırıp antipatik (kabul, harika soulslike‘lar da var ama genelden bahsediyorum) ve burnu havada takılanlar da. Ya bu deveyi güderdin ya da bu diyardan giderdin. Her şey basit ve güzeldi. Hadi beni yatırın artık, uykusu geldi dedenin…

Death metalin bir final boss‘u varsa o da Corpsegrinder herhalde. 27 senenin birikimiyle sonsuzmuş gibi hissettiren stamina ve hit point barı, kendine özel ve aoe vuran hareketi (değirmen kafa sallayışı) ve diğer boss‘larda zayıf nokta olması muhtemel boyun bölgesinin ekstra kaslı, ekstra zırhlı olmasıyla final boss tabirine cuk oturuyor George Fisher ağabeyimiz. Zaten konserlerde de sık sık “ardına güvenen bu parçada benim kafa sallayışıma eşlik etsin,” diyerek meydan okuyor biz gariban death metalcilere ve hemen akabinde de her birimizin canına okuyor. Bu adam da boss değilse kimdir, bilmiyorum gerçekten.

Haliyle Corpsegrinder bir solo albüm yapmak istiyorsa tabii ki bize laf etmek düşmez, açıp dinleyeceğiz seve seve. Ben de öyle yaptım. Biraz geciktim belki ama Horde kardeşliğimizin şerefine beni mazur görür diye düşünüyorum. Son olarak da henüz geçen yıl yayımlanan son CANNIBAL CORPSE marifetini dinlemediyseniz çok şey kaybettiğinizi düşündüğümü ekleyip albüme geçelim artık.

Bunun bir Cannibal Corpse albümü olmadığını belirterek başlamak lazım belki de. Bay Boyun’a kadim müttefiki Erit Rutan ve DEE SNIDER‘ın hayli başarılı heavy metal/hard rock (okunacağını bilsem inceleyesim var ama…) projesinde de birlikte çalan Bellmore kardeşler eşlik ediyor. Kadro hala hayli üst düzey tabii ve başta da Corpsegrinder gibi bir komutan olunca ortaya çıkan iş de otomatikman ortalamanın üzerine çıkmış. Hem Yamyam Ceset’ten farklılaşmak hem de bu tutku projesinde muhtemelen içinden böyle geldiği için araya da hafif groovy anlar ve biraz da doom havası atmış ki bu da beklenmedik bir sürpriz oldu benim için. Corpsegrinder hayli ciddi ve ne yaptığını/istediğini bilen bir tavırla sınırları zorlamayan, fakat death metale canını verecek herkesi rahatlıkla tatmin eden bir albüme imza atmış.

Erik Rutan destekli Acid Vat camları kırıp içeri dalarken arkasındaki Bottom Dweller (ya bu nasıl şarkı ismi hahaha) ve On Wings of Carnage‘da olay şok bir saldırı sonrası etrafa saçılmış uzuv ve iç organ görüntülerinin hüznünü yansıtan bir doom alt notasıyla (George Fisher’la ilgili bir yazıda alt nota tabirini kullanacağımı ummazdım) atmosferi belirliyor. İlerleyen parçalarda, özellikle Death is the Only Key ve Devourer of Souls‘da verse kısımlar ve sololar ciddi ciddi doom etkisi altında. Arada slam veya thrash/hardcore kırması crossover gazlı işler de olunca standart death metal çizgisinden ayrılıyor Corpsegrinder. Buna rağmen karakteristik vokali ve dayakşör death metal anlayışı, daha yumuşak başlı işlerden hoşlananları yorabilir. Neyse ki o noktada da 31 dakikalık süresiyle dozu çok iyi ayarlıyor Boyun Bey.

Biraz daha düşük tempolu (kıyasla yani) ve doom ile thrash metalden de beslenen bir Cannibal Corpse fikri hoşunuza gidiyorsa Corpsegrinder‘ı sevme ihtimaliniz yüksek. Corpsegrinder gibi bir adamın laf olsun diye solo albüm çıkaracağını düşünmüyordum zaten ama açıkçası Corpsegrinder‘ı bu kadar seveceğimi de tahmin etmemiştim. Direkt konuya giren besteleri, canavar prodüksiyonu (HATEBREED insanı Jamey Jasta’ya hakkını verelim) ve yeteri kadar çeşitlilik barındırmasıyla, 2022’nin hoş sürprizlerinden biri oldu bu iş. Umarım arada yine solo albümler görürüz bu death metalinden, çünkü daha fazlasını istetti net olarak.

82/100


Okur puanı:

Ortalama puan 0 / 5. 0

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇
Become a patron at Patreon!

Korhan Tok

Üniversiteden sonra metali bırakmadım.

One thought on “Corpsegrinder – Corpsegrinder

  • KüçükLebowski

    Bir joker albüm. Yılın güzel işlerinden biri olarak anılacak yıl sonu listelerinde. Saf ve tekdüze deeath anlayışında olmaması, lafı gevelemeden kısa süreli şarkılarıyla işini bitirip çıkması artı yönlerinden. Çok sofistike işler kasmıyorsanız zaten şarkı sürelerini uzatmanın bir anlamı yok.

    Yanıtla

Bir Yorum Bırakın

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.