Cioran – Bestiale Battito Divino EP
Bazen her şeyi bırakıp işin en özündeki, size en çok keyif veren ve hatta kafanızı da çok çalıştırmayı gerekmeyen şeye odaklanma isteği size de geliyor mu? Bir bilgisayar oyununda bu çoğunlukla yeni bir karakter açıp sıfırdan başlamaya denk geliyor benim için; müzikte ise çiğ, karanlık ve umutsuzluk yaratmaktan başka bir amacı olmayan black metal gruplarına dadanmaya.
İtalyan grup CIORAN, adını oldukça bariz bir şekilde Romen filozof Emile Cioran’dan ödünç alıyor. Geleneksel felsefeyi reddetmiş, her şeyin anlamsızlığı ve boşluğuna odaklanarak nihilistik bir düşünce yapısının vakur temsilcilerinden birisi olarak nam salmış Emile Cioran’ın bir black metal grubu tarafından benimsenmiş olması elbette tuhaf değil. Aslına bakarsanız ilk paragrafta değindiğim üzere CIORAN ile ilgili hiçbir şey fazla tuhaf değil ve tam olarak da bu yüzdendir ki bazı ruh halleri için tam olarak da biçilmiş kaftan.
Nihilizm ve black metal deyince son yıllarda akla ilk gelen, gelmiyorsa da gelmesi gereken grup olan MGŁA benzetmesi burada hiç de abes kaçmayacak. Müzik olarak onlarınki kadar umutsuzluğa sürükleyici olmasa da, CIORAN’ın da yarattığı duvarın ardına en ufak ışık hüzmesinin sızmamasını başardığı bir gerçek. Tıpkı MGŁA’da olduğu gibi davulların büyük bir rol oynadığı “Bestiale Battito Divino”nun da insanı hafifçe hipnotize eden bir tarafı var.
EP’nin yalnızca 24 dakika sürüyor olması bir eksi yan gibi gözükse de gördüğüm kadarıyla yapmak istediği şeyi tuvale yansıtmayı başarmış grup. Vokallerin hafifçe geri plandan patlaması ve sahnenin ön tarafının gitarlara bırakılması bariz bir bilinçle yapılmış ve bunun getirdiği uğursuzluk, tedirginlik hissi bir ekstra katman sağlamış müziğe. Tedirginlik dediysem, öyle uzayıp giden drone gitarları falan beklemeyin; amansız bir salıdırının ortasında birden yer gök titremeye başlayınca “ulan daha ne geliyor olabilir” tedirginliği bu. Kurtuluş umudunun anbean yitmesi tedirginliği.
Albüm hakkında çok bir şey yazamıyorum, zira fazlasıyla kendini tarif eden bir müzik var ortada. Yapısal olarak bir ekstrası olmayan, verimlilik açısından ise benzerlerinin çoğunun 45-50 dakikada veremediği nefreti, boşluğu, anlamsızlık hissini onların yarı süresinde ağzımıza burnumuza çarpan bir EP “Bestiale Battito Divino”. Bir klasik olacak değil; ama şöyle ya da böyle soslanmamış, net black metal seviyorsanız beğenmemenize pek imkan olmadığını düşünüyorum.
83/100
