Dormant Ordeal – The Grand Scheme of Things

Merhaba.

Genç ve bakımlı bir birey için bugün bir Gratis, bir Watsons ne ise, metalin yeraltındaki sonsuz dehlizlerinde gezmekten hoşlanan dinleyici için de Polonya öyle bir şey. Hiç aklında olmayabilir, programına uymayabilir ve hatta onun yüzünden bir yerlere geç kalabilir, işlerini aksatabilirsin ama yürüdüğün yolda karşına bir Gratis/Watsons çıkınca giriyor musun, giriyorsun. Eh işte, Polonya’dan yeni birilerine denk gelince de illa bir bakıyorsun.

Hoş, aslında Dormant Ordeal’ın geçmişi 2005’e kadar uzanıyor. Tek başına başlattığı projede 2008 yılından beri davulu üstlenen Radek Kowal’ın, o tarihten beri üç kişilik bir gruba dönüşmüş durumdaki Dormant Ordeal’ı, ilk albümünü 2013’te yayımlamış ve o dönem radarımdan kaçmış bir ekip. 2016’daki 2. albümü dinleyip beğendiğimi hatırlıyorum ama 5 yıl süren bir sessizlik, Dormant Ordeal adını da unutmama neden olmuş belli ki, çünkü The Grand Scheme of Things geldiğinde ne haberim oldu ne de umrumda oldu.

Kafama tüküreyim.

Bir kez yola koyulunca bir daha istese de duramayacak, durdurulamayacak albümlerden biri bu. Radek Kowal’ın gerçekliğini sorgulatan blast-beat davulculuğu üzerinde, asla tükenmeyecekmiş gibi hissettiren bir enerjiklikte ilerliyor The Grand Scheme of Things. Ne var ki onun için hazırlanmış özel bir yolda, rotası dahilinde dönüp duran sıkıcı bir makineden çok daha fazlası var elimizde; Dormant Ordeal teknik death metalin çapraşık agresifliğini ritmik yapılar içerisinde gömmekle kalmıyor, bir de üzerine son yılların en geçer akçesi olan ahenksizlik, uyumsuzluk kartlarını devreye sokup dissonant severlerin kalbini kazanmayı başarıyor.

Grubun geçmiş işleriyle karşılaştıracak ve gelişimini değerlendirecek kadar hakim olduğumu iddia etmeyeceğim ama neresinden baksanız olgunluk göreceğini bestelerdeki uyum ve hedef odaklı olma hali, tehlikeli bir kimlik kazandırıyor albüme. Nefes aldırmamacasınalıklar, bir süre sonra dinleyiciyi boğmaya başlayabilir tabii ama ULCERATE ve kullarına hakim olan, DECAPITATED‘ın ilk günlerini zihninde Ulcerate manyaklıklarıyla birleştirebilecek hayal gücüne sahip dinleyiciler için değerini artırıyor. Letter to Mr. Smith gibi çok daha ritim odaklı (Decapitated referansının temel sebebidir bu şarkı) işlerle arada bir su molası verse de yanlışınız olmasın; The Grand Scheme of Things sizle arkadaş olmaya çalışan, size karşı pozitif duygular besleyen bir albüm değil.

Çoğunluk rif üzerine rif ve boğucu davul akışına rağmen özellikle gitar, melodik sololar ve temiz partisyonlarla bu kakofoninin sönümlendirilmesinde büyük rol oynamış. John Wick’in şarjör değişimi kadar çabuk ve ivmeyi bozmamaya çalışsalar da hem bu tercihler hem de yukarıda bahsettiğim o ritmiklikten hiç kaçınmama durumu, The Grand Scheme of Things‘i boğucu bir teknik death metal albümünden fazlası yapıyor. Özellikle son sırada yer alan 7:26’lık ağır top The Borders of Our… (üşendim, çok uzun şarkı adı) bile insana yetti be artık tamam hissi vermiyor, albümün sonunu getirirken fenalık geçirecek gibi olmuyorsak bunun sebebi çaktırmadan yapılmış bu minik dokunuşlarla grubun dinleyiciye nefes alma fırsatı tanımasıdır bence. Önceki albüm We Had It Coming‘e nazaran daha melodik ve rahat bu açıdan, kıyaslama tarafında en azından bu kadarını söyleyebilirim.

The Grand Scheme of Things eğer birkaç hafta daha erken çıksaydı (3 Aralık’ta yayımlanmış) sene sonu listemi zorlardı diye tahmin ediyorum ama hem zayıf prodüksiyonu (özellikle melodi ayrıştırmak, bas duymaya çalışmak epey güç ne yazık ki) hem de öne çıkan bir/birkaç parça bulamadığım için çok iyi ama çok daha iyi olabilirmiş, şeklinde, biraz da buruk bir sevgi duymama neden oluyor. Bununla birlikte Dormant Ordeal’ın bir sonraki albümünü çok daha heyecanlı ve meraklı bir şekilde bekleyeceğime de eminim.

84/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇