Akurion – Come Forth to Me
Merhaba.
Sitedeki konuk incelemelerinin hatırı sayılır bir bölümünün sahibi, okur ve Patreon destekçilerimden DUODENUM, bir çeşit süper grup sayılabilecek Akurion’un 2020 çıkışlı Come Forth to Me albümünü inceledi. Buyursunlar:
Akurion, kadrosunda CRYPTOPSY’den Mike DiSalvo ve CATTLE DECAPITATION’dan Oliviar Pinard’ı barındıran; ilk albümünde Lord Worm ve Luc Lemay’ı konuk olarak ağırlayan bir grup olmasına rağmen hak ettiğinden çok daha az yankı yapmış bir grup. Reklam eksikliğinden olsa gerek, bir Relapse tarafından rahatlıkla kabul görecek bir müzik yapıyor oysaki.
Come Forth To Me bu sene çıkmış olsa da 2015’te yazımı, 2018 başında kayıt ve prodüksiyonu tamamlanmış bir eser. Bütün albüm DiSalvo’nun eşi ve Pinard’ın annesi terminal hastayken yazılıyor ve 2018’de ikisi de ölüp Pinard da Cattle Decapitation’a katılınca proje geçici olarak rafa kaldırılıyor. 2020’de DiSalvo ve Pinard kendilerini hazır hissedince piyasaya sürüyorlar albümü. Belki de bu yüzden fazla tantana çıkarmak istemediler ve ticari bir şirket yerine kendilerine daha yakın gördükleri bir ismi seçtiler.
Müziğe baktığımızda ise progresif sıfatının hakkını veren bir death metal sunuyor albüm. Müzik teknik denebilecek bir müzik olsa da dinlerken vücutları kasılarak enstrümanlarını çalmaya çalışan insanlar gelmiyor gözümün önüne. Müzikal olarak olmasa da ruh olarak son dönem DEATH’e yakın görüyorum Akurion’u. Melodileri riflerin içine yedirme ve ölçü dinamiklerine hakimiyet konusunda etkili bir yaklaşıma sahipler.
Biraz daha detaya inersek albümün kulağa ilk çarpan yanı gitar tonunun güzelliği. Çok etli ve güçlü bir ton var. Müziğin geneli orta tempoda ilerlemesine rağmen sık sık ölçü ve tempo değiştiriyorlar. Vokaller belli ki DiSalvo için bir iç dökme, bir katarsis aracı olmuş; progresif bir albümden beklenebilecek varyasyonda ve dinlediğinizin death metal olduğunu unutturmayacak agresiflikte.
Benim progresif sıfatını taşıyan bir albümden en büyük beklentim bestelerin trafiğine gösterilen özen. Hangi rifin hangisinden sonra geleceği, solonun ne zaman gireceği, bir davul atağından sonra şarkının temposunun değişmesi gibi detaylar tek başına riflerin zorluğundan veya güzelliğinden çok daha etkileyici ve uzun ömürlü kılabiliyor bir albümü. Akurion belli ki bu konuya epey kafa yormuş, besteler sarmallanarak ilerliyor ve çokça sürprizler çıkarıyor dinleyicinin karşısına. Buna rağmen gruba dair tek şikayetim de bu konuda aslında. Özellikle açılışı yapan Leave Them Scars ve Wallow in Magnificent Pity şarkılarında müziğin odağını biraz kaybettiğini düşünüyorum. Grubun dönüp dolaşıp orta tempoda karar kılması ise bir patlama anını dinleyiciden esirgiyor. Ayrıca hızlı kısımlarda çok daha keyifli işler yaptıklarını düşünüyorum. Buna rağmen orta tempoda, özellikle eski NEURAXIS davulcusu Tommy McKinnon’un dinamik davulculuğuyla çok net bir groove vermeyi başarıyor Akurion.
Albüme 7 kişi de konuk olmuş. Yazının başında bahsettiğim gibi Lord Worm ilk ve son şarkıda vokal yapıyor. Luc Lemay ise ilk şarkıda vokal yapıyor, Souvenir Gardens’a ise hem vokalleriyle destek oluyor, hem de girişteki intro onun bestesi. Petals from a Rose Eventually Wither’da ise Mike DiSalvo’nun eşi Genevieve’nin son ses kaydı yer alıyor.
Come Forth To Me, belli ki müzisyenler adına çok zor bir zamanda yazılmış ve o zamanın duygularını içinde taşıyan bir eser. Bağlamı boş verilip sadece müziğe odaklanıldığında bile senenin iddialı işlerinden biri. Umarım Akurion tek albümlük bir proje olarak kalmaz ve daha yüksek tempolu ve daha odaklı bir şekilde yoluna devam eder. Come Forth To Me ise yazıda bahsettiğim kusurlarına rağmen daha fazla bilinmeyi ve konuşulmayı hak eden bir eser. Yolları açık olsun.
81/100
