Yerli Pazarı: Strider & Godbud – Them Doomed Roads
Merhaba.
Özellikle son 10-15 senede iyice artan bir grafik ile ülkemizde neredeyse her türden metal, dünya standartlarına yakın seviyelerde icra edilir oldu. Hatta öyle ki eskiden mumla grup aradığımız kimi alt türlerde artık farklı gruplar koalisyon kurabiliyor, çift yönlü ataklarla bünyeyi yıpratabiliyorlar.
2015’de Ankara’da kurulan Strider, psikodelik/heavy rock, stoner gibi alt türlerde faaliyet gösterip gençlerimizin zaman-mekan algılarını çarpıtmaya çalışan taze bir grubumuz. 2018’de yayımlanan ilk çalışmaları Ironiea‘yı buraya taşımamış olmak benim eşekliğim tamamen, telafi edelim bir ara. İlk defa dinleme fırsatı bulduğum Kadıköylü GodBud ise yine bol cızırtılı, okült doom ve stoner sularında gezen bir oluşum ve bu ikilinin elinden çıkan Them Doomed Roads adlı split, ülke sınırları içinde bu türde dinlediğim en profesyonel, en oturaklı işlerden biri kesinlikle.
İlk iki şarkı The Nightcrawler ve Art Sabotage, Strider’a ait iken eski tabirle B yüzünde yer alan Atomsmith ve Baboon Town, GodBud’un elinden çıkmış. Toplamda 38 dakika kadar süren çalışmada ilk bakışta parçalar birbirine yakın gibi görünse de aslında detaylarda iki grubun farklı ekollerden geldiğini, farklı bakış açılarını temsil ettiğini görmek mümkün. Kendi içinde bile ayrışabilen bir zenginlikte, üstelik de şarkı yazımından duygusuna, tonundan kaydına her şeyiyle mis gibi bir iş çıkarmak ise büyük başarı bana kalırsa.
Strider biraz daha heavy/psych tarafa ağırlık verirken GodBud daha bir doom ağırlıklı ilerliyor. Haliyle ilk yarı biraz daha tempolu. The Nightcrawler‘ın enfes solosu ve arkasındaki histerik davullar enfes örneğin. GodBud tarafında ise en sevdiğim şey vokal oldu galiba. Çok doğru efektlerle hafif arkadan gelen vokal çok başarılı. Atomsmith‘in 4:30 sonrası olan bitenler ise gerçekten nefis. Düzenlemeye, rifin kullanım şekline falan bayıldım.
Tabii GodBud bestelerinde tempo fazlasıyla düşüyor ve açıkçası Atomsmith‘i çok sevdim ama Baboon Town, biraz fazla geldi. Demek istediğim on bir dakikaya uzanan bu şarkıyı son parça olarak seçmek bir turnusol da olabilir aslında; gerçekten türe gönül vermiş dinleyici son saniyesine kadar dinler çünkü bence, haha. Bu Baboon Town kötü demek değil kesinlikle ama baştan sona aynı çizgide ve çok ağır ilerlediği için bir süre sonra beni kaybetti. O kadar da olur ve eminim türün sevdalıları bağırlarına basacaklardır bu parçayı da.
Them Doomed Roads, ortaklaşa hareket etme bilincine sahip ve kendi çabalarıyla sözünü negatiften pozitife çekecek kadar düzgün bir şekilde çalışan, doğru adımlar attığı belli iki başarılı grubu da tanımak, öğrenmek için iyi bir çalışma. Derhal gidip GodBud’ın 2019’da yayımladığı Dope Supreme‘e bakacağım mesela şimdi. Eminim siz de bu split sona erdiğinde iki isimden de daha fazlasını bilme isteğiyle dolacaksınız. O yüzden psikodelik/heavy rock, doom, stoner harmanlarına yatkınsanız, Them Doomed Roads‘u sakın kaçırmayın. Tabii gruplara destek olmayı da ihmal etmeyin!
