Kampfar – Ofidians Manifest
Merhaba.
2015 yılında yayımlanan Profan albümüne kadar öyle yakından takip ettiğim bir isim değildi Norveçli Kampfar. Halbuki 1994’te kurulan bu köklü black metal grubu Norveç black metalinin değişmez kökleriyle pagan/folk unsurlarını iyi harmanlayan, farklı ve fazlasıyla sevdiğim bir dönemden, ekolden geliyordu ama nedense Profan‘a kadar bir türlü hak ettikleri ilgiyi gösterememiştim. Ancak Profan o kadar iyiydi ki bir yandan kafamı taşlara vuruyor, bir yandan albümü dinleyip kendimden geçiyordum çıktığı dönemde. Sonrasında ise grup, kişisel sebeplere bağlı olarak birdenbire kendini feshetti ve ben geç bulup erken kaybettiğim yeni aşkımın acısıyla kendimi içkiye, kumara ve beyaz kadın ticaretine verd… Yok, öyle değil.
Neyse ki Wolfszeit Festivali sonrası grubun üzerinde toplanan kara bulutlar kısa bir süre içerisinde dağıldı ve Kampfar yeni albüm haberini verdi sevenlerine. Profan sonrası hali hazırda biraz yükselmiş olan beklentim ve heyecanım, bu çalkantılı süreç sonrası daha da güçlü, öfkeli veya karanlık bir şeyler gelebileceği düşüncesiyle iyice artmaya başladı. Uzun lafın kısası Ofidians Manifest‘i bir süredir merakla, heyecanla bekliyordum.
Beklentilerimi fazlasıyla karşıladı Ofidians Manifest. Grubun eski günlerine, Norveç black metalinin köşeli ve sivri zamanlarını temsil eden albümlerine hayran olan kesimi bir tık üzecek modern denemeler ile daha geniş bir palette sunsa da Kampfar hala black metal yapıyor. Bu gerçeğin altını çizmekle birlikte Ofidians Manifest‘te Norveç usülü (cayır cayır dediğimiz) black metalden çok daha fazlası var.
Her şeyden önce Dolk’un vokal performansı gerçekten göz yaşartıcı bir seviyede. Zaten her zaman içten, tutkulu ve yüksek eforlu performanslar sergileyen bir vokali olsa da bu albümdeki çeşitliliği ve pürist Kampfar’cıların bir eleştiri unsuru olarak görebileceği temiz vokali gerçekten albümün yıldızı konumunda. Üstelik temiz vokal kullanan diğer pagan black metal gruplarına nazaran Kampfar bu vokali albüme hacim katıp epik bir hale getirmek için değil, duygusal yoğunluğu katmerlemek için kullanmış ve çok da başarılı olmuş. Ophidian‘ın sonlarını işaret edip devam ediyorum.
Vokal demişken, albümde iki de konuk vokalist yer alıyor ve onlar da Kampfar’ın bu albümde alışılmışın dışına çıkışındaki rolleri büyük. Bu isimlerden ilki DIMMU BORGIR’in Gateways şarkısıyla tanıdığımız Agnete Kjølsrud. Dominans şarkısında çiğ ve kontrolsüz, enfes bir performans göstererek Dolk ile harika bir uyum yakalamışlar. Bir diğer konuk ise Det Sorte‘de yer alan, davulcu Ask’ın kardeşi Marianne Maria Moen. Bu arada gitarist Ole Hartvigsen’in bu şarkıyı babasını kaybettiği hafta yazdığı bilgisini de sıkıştırayım araya. Herhalde kolay kolay çalamazlar konserlerinde. Zaten fazlasıyla hissettiriyor arkasındaki duygu yoğunluğunu ve albümün ağır toplarından biri kesinlikle Det Sorte.
Kırk dakikalık kompakt bir albüm yapmayı tercih etmiş Kampfar ve beş-beş buçuk dakika ortalama sürelere sahip şarkılar gerçekten tam tadında sona eriyor. Önde ve patlayıcı vokalin haricinde daha pes bir prodüksiyon anlayışı da çeşitliliğe rağmen albümün karanlığının bozulmamasını sağlıyor. Şarkılarda hiç tekrar düşmeden, en vurucu ana ulaştığında yeni bir bölüme geçiyor Kampfar ve bu nedenle de hiç sıkmadan tekrar tekrar dinletiyor. Bir yandan alabildiğine karanlık bir albümken bir yandan da Eremitt gibi şarkılarda dengeyi bir anda folk/pagan tarafa doğru kaydırıp konuk vokalin dışında da çeşitlilik yaratmayı başarıyor. Kısacası pek çok farklı açıdan tatmin edecek, dolu dolu bir paket Ofidians Manifest.
Birkaç farklı odağa sahip olsa da her birinde amaca ulaşabilen bir albüm. Buna karşın tek bir amacı olan ve tüm konsantrasyonunu buna yönelten bir albüm kadar da güçlü veya etkileyici değil elbette. Örneğin gitarlar çoğu zaman vokalin verdiği o yoğun duyguya denk bir seviyeye ulaşamıyor. Yine de iniş ve çıkışlarıyla, muazzam vokaliyle ve çeşitliliğiyle benim için senenin öne çıkanlarından biri kesinlikle Ofidians Manifest. Sadece şöyle canavar bir black metal albümü dinlemek istediğinizde değil, biraz daha alışılmışın dışında düşünen, farklı unsurlar da barındıran bir black metal dinlemek istediğiniz zaman açtığınızdan emin olmalısınız; bunun haricinde mis gibi iş, cansın Kampfar.
87/100
