Kritik

Chrome Division – One Last Ride

Merhaba.

DIMMU BORGIR vokalisti Shagrath’ın MOTÖRHEAD‘e saygı duruşunda bulunmak, yarınlar yokmuş gibi ucuz viski içmek, benlik algısı zayıf hanımlarla hasbihal etmek ve müzisyen eş-dost ile stüdyoda eğlenmek gibi birbirinden yüce amaçlarla 2004 yılında başlattığı Chrome Division projesi, ismiyle müsemma yeni albümüyle nihayete kavuşuyor.

Bu projeyi ilk duyduğumda Norveçli black metalci adamların motorcu müziği yapması fikri kulağıma epey hoş gelmişti aslında. Şöyle ZZ TOP‘tan girip LYNYRD  SKYNYRD ve MOTÖRHEAD‘den çıkan bir müzik ile harmanlanmış Doomsday Rock’n’Roll albümünü epey çevirmiş ve Chrome Division ismini takip listemin üst sıralarına yerleştirmiştim. Fakat sonra yavaş yavaş gruba ilgimi kaybettim. Sanıyorum piyasada da benzer bir durum yaşandı ve/veya Shagrath ve diğer elemanlar bu projeye karşı heyecanlarını kaybettiler ki, One Last Ride itibariyle Chrome Division, dağıldığını duyurdu.

Grubun esas vokalisti Eddie Guz’un tekrar ekibe katıldığı One Last Ride, derinlerde bir miktar heavy metal hissiyatı taşısa da baştan sona saf bir hard rock/rock’n’roll albümü ve testesteron dolu sözleri, basit, akılda kalıcı rifleri, saf rock soloları ve minik bir farklılık dokunuşu olarak bir-iki şarkıdaki kadın vokalleri ile yüksek tempolu, eğlenceli, melodik ve alkol-kadınlar-motorsikletler-iskambil desteleri ile dolu bir ortamda, yüksek sesle çalınması gereken türden bir albüm.

Chuck Billy, James Hetfield ve Lemmy gibi isimleri anımsatan ses rengi ve vokaliyle Eddie’nin sürüklediği One Last Ride, yukarıda saydığım isimlerinden yanında VAN HALEN (özellikle This One is Wild), AC/DC ve BLACK LABES SOCIETY gibi isimlerden tatlar barındırıyor. Bence bir veda albümü olmanın çok daha ötesinde, gayet keyifli ve güçlü bir albüm olmuş. So Fragile, We Drink, This One is Wild ve I’m On Fire Tonight, şimdilik favorilerim.

Bu kafalara yatkınsanız mutlaka bir bakın derim; barınız varsa ya da belirli aralıklarla arkadaşlarla evde toplanıp alkol batağına düşüyorsanız en az dört-beş şarkıyı çalma listenize ekleyebilirsiniz rahatlıkla. Ha, yukarıdaki isimlerden hiçbiri favori gruplarınız arasında yer almıyorsa ve yol kenarındaki dandik bir barda sabahlara kadar içki içip bilardo/poker oynanan, güneş doğarken de motora atlayıp yeniden yola düşülen, toprağı sıkınca testesteron fışkıran hafif mizahi bir dünya kulağa cazip gelmiyorsa burada sizlik bir şey yok, devam edin.

80/100

 

 

Yazıyı/albümü değerlendirmek için:

Average rating 0 / 5. 0

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇
Become a patron at Patreon!

Korhan Tok

Üniversiteden sonra metali bırakmadım.

Bir Yorum Bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.