Blot – Ilddyrking

Norveç’in nasıl bir black metal cenneti olduğunu anlatmaya gerek yok herhalde. Taşından toprağından semavi dinlere karşı savaşmayı kendine görev bellemiş uzun saçlı adam fışkıran Norveç’ten yeni bir black metal grubu çıkmasının pek bir haber değeri taşıdığını söyleyemeyiz o nedenle ve çıkacak herhangi bir black metal grubunun da ortalamanın çok üzerinde olacağı aşikar aslında. Hal böyle olunca ben bu müthiş girizgahla Blot hakkında söylenmesi gereken her şeyi söyledim gibi bir şey oldu daha ilk paragraftan. Niye böyle oldu ya.

Folk/pagan black metal icra eden Blot, ilk uzunçaları Ilddyrking ile 10 şarkıyla 52 dakikayı geçen bir dinleme süresiyle uzun sayılabilecek bir albüme imza atmış. Viking teması üzerinden ilerleyen, gitar temelli bir müziğe sahip Blot için yapılabilecek en iyi yorum herhalde “güvenli bir grup” oldukları yönünde olacak.

Nitekim bestecilik ve enstrüman hakimiyeti konusunda hiçbir sıkıntısı olmadığı belli olan grubun bestelerinin hiçbiri ilk dinleyişte dikkat çekip parlayabilen cinsten değil. Güvenli sularda, türün sınırlarını kabullenmiş bir yönde ilerleyen albümde epey iyi bir gitar işçiliği ve vokal performansı söz konusu. Bu nedenle ilk dinlemede bile özel olarak belirli bir bölüm veya parça akılda kalmasa da resmin geneli hakkında olumlu bir fikir edinmek işten bile değil. Zaten birkaç dinleme sonrasında daha çok hatırda kalır hale geliyor ve parçaları ayrıştırmaya başlayabiliyorsunuz.

Etkileyici bir ilk albüm olması ve grubu geleceği hakkında ümit vermesi dışında çok da aman aman bir numarası olmayan Ilddyrking’deki en önemli detaylardan bir tanesi grupla aynı ismi taşıyan Blot. Grubun 4 dakikayı bile geçmeyen bir süre zarfı içerisinde gayet epik bir anlatımı da gayet iyi kotarabileceğinin bir göstergesi gibi duran bu parça bana gelecekteki Blot işleri hakkında güzel hayaller kurdurmayı başardı. Keza “Fimbulwinter” ve temposu bolca değişen “Death to All” da aynı şekilde albümde öne çıkan parçalardan.

Ilddyrking, “Where Dead Angels Lie” gibi altından kalkması pek de kolay olmayan, tek başına bile namı epey yayılmış önemli bir parçanın yorumuyla, DISSECTION‘a saygı duruşunda bulunarak sonlanıyor. Doğrusu ben bu yorumu epey sevdim; tabii özgün halinden daha iyi veya ona yakın olma gibi bir şey söz konusu bile değil elbette fakat hem grubun bu cesur tavrını hem de ortaya çıkan işi takdir ediyorum.

Cesur demişken, keşke kendi bestelerinde de biraz cesur davranıp, bir tık maceracı olabilseymiş Blot. Özellikle vokaller – her ne kadar performansı hiç fena bulmasam da – çok tekdüze ve bir noktadan sonra tamamen gözardı edip müziğe odaklanmaya çalıştığımı itiraf etmeliyim. Aynı şekilde rif bazında bakıldığında birbirinden keyifli folk black metal gitarlarına rastlamak mümkün olsa da zaman zaman kullanılan akustik enstrümanlara geçildiğinde epey jenerik şeylerle karşılaşmak biraz can sıkıyor. Yani atıyorum DRUDKH’un 10-15 sene önce yaptığı şeyleri kalkıp 2015’de yapmak, ne bileyim. Grubun güçlü yönlerinden biri olmadığı kesin.

Kısaca Ilddyrking iyi bir çıkış albümü ve Blot’u takibe almaya yetiyor. Daha fazlasını aramaya da çok gerek duymadım. 2007’de kurulmuş grup ilk albümünü 2015’de çıkarabiliyorsa ve ortaya çıkan şey de “iyi işte ya,” kadar ise ben çok da heyecanlanmak istemem açıkçası. Devamını getirmeyi başarabilirlerse o zaman bakarız. Gideyim de DISSECTION dinleyeyim biraz hadi.

71/100