Mānbryne – Interregnum: O Próbie Wiary i Jarzmie Zwątpienia

Merhaba.

Çakıykeyif melankolisini oldum olası sevmişimdir. Ne sarhoşunki kadar salya sümük ve antipatik ne de tümüyle ayık olanınki kadar gerçek ve gerçekçi. Hafif romantik, kendi kendine o melankolinin tadını çıkarma hali. Ne hayatını doğrudan etkileyip insanı sersemletiyor ne de bir an evvel bir çıkış yolu bulmak için harekete geçirmenin peşinde. Belli belirsiz bir tebessümün ardında gizlenmiş duygular, sabah saatlerinin dingin dalgaları gibi hafif hafif vuruyor düşüncelerin kıyılarına.

Polonyalı Mānbryne’i dinlerken bu tip bir ruh haline bürünüyorum. Black metal dinlerken böyle gevşemiş, varlığının etrafındaki sorunları kabullenip sakince karşılayan bir ruh hali kulağa saçma geliyor belki ama Renz’in besteciliğinde beni rahatlatan bir şeyler var. Heilsweg ile hayatımıza girip 2021’in en iyilerinden birine imza atan bu all-star grubun her elemanı çok değerli şüphesiz, fakat grubun beyni Renz’in müziği, black metalin en karakterli vokalistlerinden biri olan, BLAZE OF PERDITION‘dan da tanıdığımız Sonneillon’un vokaliyle birleştiğinde Heilsweg beni sadece müzik dinlerken ulaşabildiğim o özel yerlerden birine götürmeyi başarmıştı.

Tam da bu nedenle, yeni albüm Interregnum: O Próbie Wiary i Jarzmie Zwątpienia (kısaca Interregnum diyelim) öncesinde diğer elemanların da beste tarafına dahil olacağını öğrenmek beni tedirgin etti. Şahsi fikrime göre son yılların en abartılmış gruplarından ODRAZA‘nın davulcusu Priest’in ayrılığını çok umursamadım ama Renz’in yazdığı albümü değil de farklı, yeni bir Mānbryne’i dinleyecek olmak beni germişti. Neyse ki Interregnum bir devrimden, tümüyle yeni bir şeylerden ziyade ilk albüm Heilsweg‘in birkaç defa daha damıtılıp olgunlaştırılmış hali şeklinde karşımıza çıktı. Genç, çiğ ekspresyonu hayli beğenmiş biriyken bir de yıllanmışını tattıktan sonra şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki Mānbryne markasına olan güvenim artık iyice yükseldi.

Gelenekseli çaktırmadan modernize eden, dinamizmi müziğin temel fikirlerinden biri haline getiren beste anlayışı, Mānbryne’i heyecan verici kılan en önemli unsur hala. Renz ve Wyrd ikilisinin gitarları birbiri etrafında dans eden iki zehirli yılan gibi kıvrılıyor. Arkalarında, çoğu zaman belli belirsiz olsa da bir anda sahneyi ele geçirmekten çekinmeyen klavye ile birlikte zenginleşen şarkılar, Sonneillon’un gazap kusan vokalleriyle iyice ete kemiğe bürünüyor. Örneğin 2. parça Suma wszystkich strat (Tüm Kayıpların Toplamı) çok standart bir noktadan kapıyı açıp önce ilginç vokal denemeleri, sonra minimalist bir klavyenin atmosferik dokunuşları, akustik bir partisyon derken açılışındaki o gelenekselci havayı dağıtıveriyor. Neredeyse her şarkı bu şekilde kurgulanmış ve bir yandan çok tanıdık motifler, fikirler dönerken bir yandan da momentumu kaybetmiyorlar bu sayede. Kontrbas, akustik gitar ve trombon gibi farklı enstrümanların katkısı da yine besteleri diri tutan unsurlar.

Bu arada vokal demişken, bence Interregnum‘un ayrıştırıcı yönlerinden biri bu vokal denemeleri olacak. Temiz vokalin yanısıra minik çığlıklar, yakarmalar ve haykırışlar da denemiş Sonneillon. Ben bunların albüme derinlik ve karakter kattığını düşünsem de kafayı takan da takar mutlaka. Şimdi tam şu dakika şu saniye diyerek hedef göstermeyeyim ama eminim fark edeceksiniz bu garip numaraları. Onun dışında hem müthiş bir ızdırap hem de tavizsiz bir hiddetle haykırıyor Sonneillon her zamanki gibi. Sözler İngilizce olmadığından yakalamak, kendinizi vokale kaptırmak pek kolay değil ama İngilizce çevirileri de paylaşmışlar; bir-iki defa bakıp şarkıda ne anlatıldığını çözdükten sonra o canhıraş bağırışlar biraz daha anlam kazanacaktır diye düşünüyorum.

Interregnum: O Próbie Wiary i Jarzmie Zwątpienia, çok iyi çıkış yapmış bir grubun bu başarının bir tesadüf olmadığını kanıtladığı, hatta kimi açılardan daha da gelişip olgunlaştığını gösterdiği, nereden baksanız usta işi bir eser. Grzechy ojców, peşindeki enstrümantal geçiş ve finale bağlayan Pierwszy kamień parçaları bence ilk üç parçaya kıyasla biraz daha sönük kalıyor ama onlar da ayrıksı veya albümün genel havasını bozan, filler denilebilecek besteler değil kesinlikle. Bunun haricinde Interregnum: O Próbie Wiary i Jarzmie Zwątpienia kusursuza epey yakın, çok kaliteli bir black metal albümü. Sene sonu listelerinde üst sıralarda yer alacağına eminim.

88/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇