Whoredom Rife – Winds of Wrath

23 Şubat 2022 Korhan Tok 2021, atmospheric black metal, black metal, w, Whoredom Rife

Merhaba.

2016’dan itibaren her sene ya bir albüm, ya bir EP, veyahut da bir split çıkararak gündemde kalmayı başaran Norveçli Whoredom Rife, belki de bu dur durak bilmeyen üretkenliği sebebiyle, biraz uzaktan takip ettiğim bir isim. Bir yandan black metali gelenekselci bir taraftan ele alan iki kişilik ekibin yaratıcılıktan uzak müziğinde beni heyecanlandıracak bir şeyler bulmakta zorlanırken bir yandan da devamlı yeni bir şeyler çıkarmaları biraz antipati yarattı galiba bende. Demek ki bu haltı on yıllarca dinleyip tüm önyargılarınızı kırdığınızı da düşünseniz zaman zaman sebepsizce bir gruba uzak durabiliyorsunuz hala. Benim için de Winds of Wrath‘e kadar işler böyleydi ne yazık ki ama gördüğünüz üzere kritiğini yazacak kadar umursar durumdayım artık kendilerini. Hatanın Winds of Wrath‘inden döndüm de diyebiliriz. Demeyelim.

25 Kasım 2021’de yayımlanan Winds of Wrath, ilk iki albümünde çok daha agresif ve saldırgan bir karakter gösteren Whoredom Rife’ın bütüncül atmosferi gözettiği, 90’ların orta tempolu işlerine öykündüğü bir albüm olarak diskografide ayrılıyor. Tüm enstrümanlardan, beste ve sözlerden sorumlu V.Einride bu defa daha oturaklı, birbirini besleyen bestelere imza atmış. Önceki Whoredom Rife işlerine çok ısınamamamın sebeplerinden biri de şarkıların yalnız kovboy gibi takılıp önünde, arkasındakiyle bir bağının olmamasıydı ve bu durumun değişmesi işime geldi. Çiğ bir agresiflik ile ağırbaşlı karanlık atmosfer arasında iyi bir denge yakalayan, yeni hiçbir şey sunmasa da black metalin doğrularının neden değişmeye ihtiyaç duymadığını bir kez daha anlamamızı sağlayan güçlü bir albüm Winds of Wrath.

Curse of the Moon, devamlı tekrar eden ana rifini fazlasıyla son dönem MARDUK‘undan ilham almış ve özellikle son bir dakikasında da bunu gözümüze sokmaktan çekinmiyor. Bir saygı duruşu olduğunu düşündürecek kadar davul atağıyla, K.R.’nin bir söz içermeyen narasıyla Marduk diye bağırıyor adeta. Grubun önceki işleri zaten kimi ortamlarda norsecore olarak (bir ara Marduk’a yapıştırılan bir etiket) lanse ediliyordu, o yüzden sürpriz değil bu durum. Kapanışta aynı rifin kilise organı tadında bir synth. ile çalınması da ayrı bir hoşluk olmuş bu arada. Zaten klavye/synth. kullanımı önemli bir yer tutuyor ve hiçbir zaman müziği sürükleyen ana enstrüman olmasa da Norveç black metalinin klasiklerine öykünen bir şekilde, (KEEP OF KALESSIN, SATYRICON, EMPEROR gibi grupların ilk albümlerini düşünebilirsiniz) hem gitarları besliyor hem de Gospel of Hate gibi ara ara kafasını gösterdiği parçalarda albümün karanlık havasını daha haşmetli kılıyor.

Nid – Hymner av hat albümüne göndermede bulunan (onun çevirisi de nefret ilahileri gibi bir anlam taşıyor) Gospel of Hate, grubun düşük tempolarda, atmosferik black metal çerçevesinde de güçlendiğini çok iyi göstermesinin yanı sıra albümdeki besteciliğin çeşitlendirmek adına da önemli bir şarkı. Tremolo gitarların tam dozundaki efektleriyle klavyenin birleşimi, özellikle orta bölümünde şarkıyı epik bir noktaya taşıyor. Hemen arkasından bodoslama giren Hav av Sykdoms Blod ise yine İsveç – Norveç kırması agresif, çiğ black metal gitarcılığıyla göz dolduruyor. Bu şarkı yavaşladığındaysa temizimsi vokal, bir rahip edasıyla vaaz verirken tremolo da daha dramatik perdelere kayıyor. Kapanış parçası Einride ise sıfır blast-beat ve sadece ağır bir rock ritmine sahip davullarıyla grubun bu defa farklı bir şeyi amaçladığını -henüz anlamadıysak diye- gözümüze gözümüze sokuyor adeta. Melankoli sınırlarının ötesindeki bol tekrarlı gitarlar hipnotik bir moda sokarken K.R’nin perişan haldeki vokaller, gazap rüzgarları tersten estiğinde yıldırım ve gök gürültüsü tanrısının bile (Einride, Thor’a atfedilen isimlerden biri) canının sıkılabileceğini kanıtlıyor.

Norveç odaklı 2. dalga black metali sevip de Winds of Wrath‘e burun kıvırmak çok zor. Hem atmosferi sağlam olsun hem de arada öfkesini hissettirsin diyorsanız eminim seversiniz. Whoredom Rife, diskografisini olgun ve karakterli bir albümle daha da güçlendirmiş. Eğer bu bütüncül anlayışı sürdürürlerse black metal dünyasında daha da yukarılara çıkabilirler bence. Öv ha övdüm diye mucizevi bir şey zannetmeyin tabii. Aman aman bir şeyler yapmıyor sonuçta Whoredom Rife ama iyi black metal için zaten aman aman bir şey yapmaya gerek var mı? Bence yok.