Empyrium – Über den Sternen

Merhaba.

Empyrium’un hayatımdaki değeri üzerinden kuracağım cümlelerin sonsuzluğunun korkusuyla, tam da neresinden başlayacağımı pek bilemediğim bir yazı bu aslında. Grupla yaptığım röportajı, eğer bu sahip olduğum şey bir kariyerse kariyerimin parlak noktalarından biri olarak görüyorum mesela; kariyerlerindeki ilk konserlerinin kaydını tutup Klasik Bir Cumartesi‘ye koyacak kadar da torpilliler benden ayrıca. Hal böyleyken de çıkışı öncesinde Über den Sternen ile ilgili hem beklentim hem de endişem üst düzeydeydi.

Neyse ki daha çıktığı gün Discord’da dinleyip yorumlarken (ne demek biz Discord‘u bilmiyoruz?) yüreğime tsunamiyle su serpti canım Empyrium. Über der Sternen, grubun 27 senelik kariyerindeki tek toplama albüm konumundaki A Retrospective…‘den ilham alan bir benzetmeyle gerçekten de retrospektif bir albüm olarak Empyrium müziğini, atmosferini, ruhunu ve duygusunu enfes yansıtarak grubu 2020’lere taşımayı başarmış. Detaylara dalacağız tabii.

Senfonik folk-doom metal, neofolk gibi türlerin standartlarının belirlenmesinde büyük rolü bulunan bir isim Empyrium. 1996-2002 arası yaptıkları dört albümle çıtayı arşa dikmişlerdi zaten ve o albümlere rağmen hala nasıl bu kadar az bilindiklerine neredeyse her gün hayret etmeye devam ediyorum açıkçası. On iki yıl beklettikten sonra çıkardıkları The Turn of the Tides‘da ise sağlam temeli modern kalıplarla, post-rock atmosferiyle birleştirip kendini yeniden keşfedebilme kabiliyetlerini çok kıymetli bulmuştum. Tabii ne olursa olsun benim için de, muhtemelen bu yazıyı okuyan tüm sevenleri için de aslında Empyrium, Bavyera coğrafyasının folk dünyasını melankolik ve karanlık bir şekilde sunmayı başardığı için Empyrium ve bu yönden bakınca Über der Sternen ile yeniden köklerine dönmeyi tercih etmeleri, bizim için enfes bir haber.

Über den Sternen‘de (Yıldızların Ötesinde) çok daha keskin bir neofolk anlayış olduğu, The Three Flames Sapphire açılışından kendini belli ediyor. Enfes bir çello dahil olmadan önceki klasik gitar ve neredeyse iki dakikaya yakın süren harika girişin ardından Thomas Helm’in bariton vokaliyle iyice belirgenleşen bu anlayış, şarkının bir gece vakti ansızın bir köyün ortasında beliren köy halkıyla sabaha kadar dans edip eğlendikten sonra birdenbire ortadan yok olan üç gizemli varlığı anlatan sözlerle de perçinleniyor iyice. Bir Empyrium hayranıysanız eski bir dosta kavuşmuş gibi hissedeceğinize eminim bu şarkıda. Eğer ilk defa Empyrium dinliyorsanız da tüm enstrüman ve vokal geçişleriyle, duygu-durum değişiklikleriyle ve vokal çeşitliliğiyle üç aşağı beş yukarı grubun bütün olayını özetliyor The Three Flames Sapphire. Harika bir açılış. Ayrıca en son 2002’de duyduğumuz, yıllar sonra yeniden Empyrium müziğine dahil olan Nadine Mölter’in flütü de ilk şarkıdan kendini gösterip gözleri dolduruyor. Hey gidi be kadın.

Güç veya öfkenin kontrolsüzce serbest bırakılmayacağının sinyaliyse hem açılış parçasındaki hem de arkasındaki A Lucid Tower Beckons on the Hills Afar‘daki gitarların elektriklenmeye başladığı anlardaki tercihlerden anlaşılabilir. Neredeyse hiçbir rif o anı öne çıkarmak üzere yazılmamış; aksine, bir katman olarak müziğin üzerine atılıp genel atmosfere katkıda bulunarak ses duvarı inşasına harç edilmiş çoğunlukla. Tüm diskografi içerisinde bile hiddetli, yüksek enerjili anlar çok nadirken Über der Sternen‘den böyle patlayıcı bölümler aramak yanlış tabii, fakat bu kadar naftalin kokan bir albümde özellikle isim parçası, epik kapanış Über der Sternen‘de kısa, coşkulu bir an ile hayranlara kıyak geçerler mi diye beklemedim desem yalan olur. Almanca sözler, diğer parçalardan ayrı durmasını sağlayan daha metal yapısı ve sert davullarını düşününce bir an acaba mı dedim çünkü. Yine de Schwadorf’un derinlerden gelen, prodüksiyonda da iyice geriye atılmış o sert hırıltılarını, yakarışlarını bol bol duyuyoruz ve bu da eski hayranlara yetecektir eminim.

Biraz daha devam edelim parçalardan. Daha önce hiç öfkeli bir kuğu tarafından kovalandınız mı bilmiyorum ama (ben maalesef kovalandım), hakikaten o hayvanın heybetli gazabını iyi yansıtıyor The Wild Swans. Thomas Helm’in sakin bariton vokalinin tezatlığını her zaman çok iyi kullanıyor Schwadorf zaten ve doğru vokali doğru yerde kullanarak vitesi ustaca kontrol ediyor burada da. The Archer ise bütünüyle Thomas Helm vokali, akustik gitar düzenlemeleri ve baskın bir davul ile geçiliyor. Der Weiher, Days Before the Fall tadında bir iş olmuş ve her ne kadar albümün yapısı gereği arada kaynamaya uygun olsa da favorilerimden biri şu an için. Moonrise ise Diablo II – Tristram (ya o değil de remastered ne güzel görünmüyor mu?) ve Die Schwäne im Schilf arasında gidip gelen devinimli gitarıyla öne çıktı ilk dinlemelerimde. Empyrium yapınca bir başka oluyor her şey gibi bomboş bir laf etmek istemiyorum ama galiba öyle ya. Bir motifi temele oturtup bol bol tekrar ve küçücük modifikasyonlarla dakikalarca ne atmosferi ne de müziği “anladık reyis, sal bizi artık,” noktasına düşürmeden devam etmek büyük iş değil de nedir yani çünkü. Daha bir de neredeyse tüm kültürlerde yer alan, avla avcının sonsuz koşturmacası alegorisini işleyen The Archer var… İyi ya Empyrium, haha.

Ciddiyeti kaybedip içimdeki Empyrium hayranını tutamamaya başladığıma göre kapatalım yavaştan. Her şey bir yana, söylediğime bütünüyle inanarak benzersiz bir müzik ürettiğini savunabileceğim ender gruplardan biri Empyrium ve Über der Sternen, grubun bütün kariyerini özetleyen enfes bir albüm. Arada The Turn of the Tides olmasaydı belki bunca yıl hiç mi bir şey koyamadınız kardeşim müziğinizin üzerine diye eleştirebilirdim ama önce kendilerini yenileyip ardından da köklerine dönmeleri çok klas hareket doğrusu. Üstelik de bunu geçmiş işlerinde başarısı kanıtlanmış yöntemleri üstünkörü taklit ederek değil, hem atmosfer, hem müzik hem de anlatı açısından detaylı, incelikli bir işçilikle sunuyorlar. Kariyerinin 30. yılına yaklaşırken dinleyicisine ilk albümündeki duyguları verebilen kaç grup sayabiliriz bilemiyorum ama ben bir kez daha bağrıma bastım Empyrium’u. Kendi türünde muhtemelen senenin en iyisi oldu bile; tüm türleri kapsayan ilk 10-20 listelerine girebilecek mi, onu da sene sonunda göreceğiz.

89/100

Patreon’da abone hedefi: 21/25
Metalperver’e destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp bir göz atabilirsiniz:

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇