Havukruunu – Uinuos Syömein Sota

Merhaba.

2017 dolaylarında Kelle Surut Soi‘u incelediğimde Fin grup Havukruunu, henüz ne Türkiye’de ne de dünyada pek duyulmamıştı. Öyle ki 2017 boyunca sitede en az okunan yazılardan biri oldu Kelle Surut Soi incelemesi. Albümü ve grubu çok beğendiğim, daha çok insana ulaşsın istediğim için üzülmüştüm biraz; oradan hatırlıyorum ben de. Neyse ki pagan/viking black metal türünde gerçekten çok güçlü bir eserdi Kelle Surut Soi ve çıktığı gibi olmadıysa da ilerleyen zamanda yavaş, emin adımlarla Havukruunu isminin duyulmasına yardımcı oldu. Hatta o kadar etkili oldu ki iki sene önce YouTube’a yüklenen Kelle Surut Soi daha 40 bin civarlarında tıklanmışken yeni albüm Uinuos Syömein Sota, bir ay gibi kısa bir sürede onun yarısı kadar tıklanma aldı bile!

Salgın sebebiyle her şey karman çorman bu ara ve plak şirketleri ile gruplar için de işler, tıpkı diğer herkes için olduğu gibi, pek kolay değil. O yüzden Naturmacht’taki elemanların (grubun şirketi) albümü resmi çıkış tarihinden bir ay önce YouTube’a koyma kararı almaları bence doğru bir hareketti. Önden dinlenir, resmi dağıtım başladığında da destek olmak isteyenin bir fikri olmuş olur; hiç de mantıksız değil gibi. Kısacası Uinuos Syömein Sota bugün (14 Ağustos) yayımlandı belki ama aslında grubu bilenler olarak dinliyorduk zaten bir süredir.

Havukruunu’nun kadrosu, artık eskisinin iki katı büyüklüğünde. Vokal, gitar, bas, klavye ve beste yazımından sorumlu ana eleman Stefan ve davulcu Kostajainen ikilisinin yanına 2. gitar ve bas gitar görevleri için iki yeni eleman dahil olmuş. Ayrıca prodüksiyon açısından da ya imkanlar genişlemiş ya da Stefan (kayıt&miks işlerinden de sorumlu) kendini geliştirmiş, çünkü Uinuos Syömein Sota‘nın girizgah tadındaki koro vokallerinin peşinden enfes ataklarla açılıp harika bir blast-beat ile patlayan müzik girdiğinde, grubun şu ana kadarki en dengeli, en temiz prodüksiyonuyla karşılaşacaksınız. Gitar odağında ve tabii ki hala black metal sınırlarındayız bu arada, merak etmeyin.

Bir pagan black metal albümünden beklenileceği üzere vahşi davullar, melodik tremolo gitarlar ve öfkeli, canhıraş bir vokal eşliğinde, kısacası topuyla tüfeğiyle giriyor Havukruunu. Zaman zaman dalgalansa da albüm genelinde tempo hayli yüksek. İnişli çıkışlı anların alamet-i farikası ise epik koro vokaller, akustik pasajlar veya folk esintisini şiddetlendiren melodik gitar soloları. Bunun dışında ise grubun farklı türlerden aldığı enteresan rif kalıpları da çeşitlilik katıyor albüme. Havukruunu’nun yeni bir şey yapmasına çok da gerek yok zaten. Var olanı çok yüksek bir standartta devam ettiriyorlar ve bu da benim için (eminim türü seven dinleyici için de) fazlasıyla yeterli.

Uinuos Syömein Sota‘nın ilk beş parçası, hemen hemen benzer yapılara sahip. Yoğun gitar işçiliği (Havukruunu her zaman gitar odaklı bir grup olmuştur) sayesinde ayrışmayı başarsalar da bu benzerlik, gruba yabancı dinleyicilerde bir önyargı oluşturabilir gibi görünüyor. Yine de grubun temel becerileri, geçişleri ve melodi anlayışı çok üst düzeyde ve önceki albümlere kıyasla çiğlikten ziyade epikliğe odaklanıldığından parçaların ne ara akıp gittiği anlaşılmayacaktır bile. Ayrıca belki yeni gelen elemanların katkıları, belki de doğrudan Stefan’ın vizyonu sayesinde gitarlarda geleneksel kalıplara doğru da bir kaymadan söz etmek gerek. Açılış parçasında IRON MAIDEN vari rifler, albümün devamında neredeyse ana akım rock müziğe kayan bölümlerle Havukruunu müziğinin dallanıp budaklandığını görmek şaşırttı açıkçası. Zaten eğer ilk beş şarkı biraz tekrarlı gibi hissettirirse bile ara faslı tadındaki Jumalten Hämär ve sonrasındaki iki dev, iki epik parçaya geçtiğinizde eminim albümle ilgili görüşleriniz hızlıca olumluya doğru kayacaktır.

Vähiin Päivät Käy ve Tähti-Yö Ja Hevoiset ikilisi, Havukruunu’nun kalbimdeki yerinin MOONSORROW seviyesine çıkmasını sağladı. Vähiin Päivät Käy‘deki ULVER vari temiz vokaller, peş peşe acayip gitar soloları, Tähti-Yö Ja Hevoiset‘in hiç beklenmedik rock girişi ve sonra da katman katman synth bölümleri ile enfes kapanışı, Havukruunu’nun özgüvenini görmek açısından da önemli. Evet, belki geleneksel takılıp BATHORY, IMMORTAL, Moonsorrow gibi isimlerin izlerini takip ediyorlar ama detaylarda da kendilerini farklılaştıracak şeyler denemekten çekinmiyorlar belli ki.

Uinuos Syömein Sota, pek çok açıdan Havukruunu’nun şimdiye kadarki en olgun eseri. Folk tarafı daha baskın, daha epik, daha rahat dinleniyor Kelle Surut Soi‘a göre ve bu farklılık nedeniyle iki albüm arasında hangisini daha çok sevdiğimden emin değilim daha ama 2020 model Havukruunu, çok daha olgun bir grup. Tabii şöyle bir düşününce black metal artık koptu gidiyor ve yaratıcılık, yenilikçilik açısından geride kalanlar grupların öne çıkma şansları hayli düşük. Ancak Uinuos Syömein Sota 2020’nin kaliteli black metal albümlerinden biri; bu da bir gerçek.

84/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇