Wardaemonic – Acts of Repentance
Merhaba.
Wardaemonic gibi bir isimden hiç acımadan saldıran, insanı yoran ve boğan bir müzik beklerim. Cehennemi bir ortamda insanı aldığı nefese pişman ettirecek bir atmosfer tasvirinde bulunan albüm kapağı, bu beklentimi daha da katlar hatta. Hele bir de grubun Avustralyalı olduğunu ve death metale de göz kırpan bir black metal yaptığını öğrenince iyice coşar, büyük bir iştahla açarım ben o albümü. Çünkü bilirim ki bu kombinasyondan insanı yanıltacak bir şey çıkmaz, çıkamaz.
Wardaemonic, 2005 yılında kurulmuş bir topluluk ve Acts of Repentance, grubun 4. stüdyo albümü. Daha önce nasıl oldu da denk gelemedim (geldiysem de hatırlamıyorum) bilmiyorum ama hem atmosfer hem de tansiyon düzenleme mevzularında hünerli olduğu her halinden belli olan grubu geçtiğimiz haftalarda keşfettim henüz ve biraz canım sıkkın bu duruma. Çünkü Acts of Repentance, çoğu black metal severin üzerine balıklama atlayacağı türden bir albüm.
Her şeyden önce şunu belirtmek gerekiyor ki fazlasıyla boğucu bir kaydı var Acts of Repentance‘ın. Mikste iyice öne alınmış bas gitarın önderliğinde oluşturulan geçit vermez atmosfer, nefes almayı güçleştiren bir katman atıyor albümün üzerine ve diğer tüm enstrümanları da boğuyor dinleyiciyle birlikte. Buna alışmak, arka planda kalan şeyleri duymak ve keşfetmek için biraz zaman gerekiyor. O yüzden ilk dinlemede çok etkilenmemeniz normal, fakat bir-iki şans daha vermelisiniz mutlaka.
Müzik ise death metale de yakın duran agresif bir black metal türevi olarak özetlenebilir. Beş parçadan oluşan albümdeki besteler ortalama dokuz dakika civarında ve dinledikçe açılan türden parçalar. Açılışı yapan Introspection, rif üzerine rif ile ilk raunttan rakibi yere sermeyi kafasına koymuş bir boksör gibi saldırıyor. İç içe geçmiş tremolo gitarlar ve kaotik vokal, müdahale başladı dedirten cinsten. BEHEMOTH‘un şimdiki kadar rafine ve sentetik olmayan hallerini düşünün; Demigod ve öncesindeki (özellikle vokal-davul ikilisi benziyor epey) o lan oğlum neler oluyor hissi, Introspection‘a da yayılmış durumda.
Albümün devamı ise grubun top tüfek saldırmak dışında farklı taktiklerle de rakibi alt edebileceğini gösteren akıllı bestelerle dolu. Odağın atmosfere kaydığı Admission sonrasında yeniden denge sağlayan Castigation (albümdeki en değişik iş bu) ve ilk parçadaki gibi anamızı laciverde boyamaya çalışan Repentance‘ta karşılaşacağınız, çok da abartılmamış bir dissonance, kaos faktörünü güçlendirirken albümü de zenginleştiriyor. Buna karşın tek tek parçaların etkileyiciliğinden bahsetmek zor biraz. Wardaemonc, vuruculuğu genele yaymaya çalışmış ve inişli çıkışlı bir grafik çizmektense orta seviyede ama istikrarlı bir şeyler planlamış. O yüzden de tek parçayı açıp dinleyince insanın üzerinde pek bir iz bırakamıyor. Özellikle akılda kalacak bir rif, insanı darmadağın edecek yıkıcı bir kısım veya kreşendo anından söz etmek zor. Bu da Acts of Repentance‘ın en büyük ve önemli eksisi.
Bu eksiyi ise prodüksiyon ile kapatmaya çalışmışlar gibi görünüyor. Gürültülü ama kakofonik olmayan yoğun bir prodüksiyonu var albümün. Özellikle bas-davul ikilisi harika duyuluyor ve bu tür bir black metal albümünden beklenmeyecek derecede güçlü bir bas gitar işçiliği söz konusu. Bu arada davulcu aynı zamanda albümdeki vokalleri de üstlenmiş. Canlıda da o sonsuza uzayan blast-beat kısımlar sırasında o vokalleri yapabiliyorsa gerçekten büyük delilikmiş. Analar ne evlatlar doğuruyor ya.
Neyse, kısacası ben Wardaemonic ile tanıştığıma çok memnunum. Belki o kadar görkemli ve albenili değil ama Acts of Repentance iyi bir black metal albümü. Biraz sabır ve tekrar istiyor gibi görünüyor ama emeğinizin karşılığını alacağınızı garanti edebilirim. Black metal severlere tavsiye ediyor, grubun önceki albümlerini dinlemeye gidiyorum.
83/100
