Ihsahn – Telemark [EP]
Merhaba.
Black metal ortamlarının en hipster kılıklı ismi Ihsahn, canımız ciğerimiz EMPEROR‘ı sonlandırıp solo kariyerine odaklandıktan sonra müzikal olarak farklı bir yöne kayıp dinleyicileri böldüyse de üst düzey yapıtlarla gündemde olmayı sürdürdü her zaman. Herhangi bir kalıba sığmayı reddettiği ve devamlı yeniliğin, sınırları genişletmenin, statükoyu bozmanın peşinde bir sanatçı olduğundan zaten ortalama dinleyiciye hitap edemedi hiçbir zaman ama kabul edelim ki Ihsahn, onun yaptığı işte anlam bulan belirli bir kesim için tanrısal bir güç. Sağır sultan duymuştur ama yanlış çıkarım olmasın; Emperor da birleşti bu arada çoktan, hatta albüm bile gelecek ama bunlar başka mevzular.
Neyse, en son Àmr‘de bırakmıştık Ihsahn’ı hatırlarsanız. Ihsahn’ın ne kadar kafasına göre takılabildiğinin iyi bir örneğiydi ve doğrusu pek sevdiğim bir işi değildi. O yüzden de Ihsahn’ın nasıl bir yol izleyeceğini merak ediyordum. Fakat diğer eserleri gibi Telemark da bağımsız değerlendirilmesi gereken, kendi özgün karakterine sahip, kendince yine yenilikçi bir EP.
Üç beste, iki cover şarkıdan oluşan Telemark, sert ve Ihsahn’ın black metal yaptığı dönemden fazlasıyla izler taşıyor. Ihsahn’ı takip edenler için bu sürpriz değil; 2020 yılında arka arkaya iki EP yayımlayacağını duyurmuştu zaten ve birinin Emperor dönemine yakın, diğerinin tamamen progresif olacağını belirtmişti. Neyse, aynı zamanda EP’deki en sert anları barındıran açılış parçası Stridig, Norveç’in tavizsiz soğuğunu black metal çizgisinde hissettirip Ihsahn’ın özgün çığlıklarıyla insanın içini ürpertiyor. Bu adam bağırınca işin rengi çok değişiyor zaten. Yalnız, vahşi, çiğ bir Ihsahn var bu parçada ve sanırım en sevdiğim Ihsahn versiyonu bu zaten. Açık söyleyeyim Stridig tek başına yetti Telemark‘ı diskografide önemli bir yere koymam için.
Arkasındaki Nord ise black metalin melankolik tarafına temas ediyor ve gri beyaz tonlardaki izolasyon duygusunu besleyen soğuk, temiz gitar altyapısı ve koral düzenlemelerindeki ENSLAVED tadıyla öne çıkıyor. Tabii Ihsahn’ın alamet-i farikası haline gelen o müthiş saksafon da kendini gösteriyor bu şarkının ortasından itibaren. EP’deki son özgün beste olan, sekiz dakikaya yaklaşan Telemark‘ta da benzer saksafon çılgınlıkları bekliyor yine Ihsahn severleri.
EP’nin sonunda yer alan iki cover için ayrı bir parantez açmak gerek. LENNY KRAVITZ‘e ait Rock and Roll is Dead hakkında pek yorum yapamam, çünkü şarkının normal halinden pek bir farkı yok gibi ve zaten çok da ilgili değilim ama IRON MAIDEN‘ın efsanevi şarkılarından Wratchild yorumu kesinlikle konuşmaya değer. Ben cover konusunda mümkün olabildiğinde saçmalamanın (olumlu anlamda) ve şarkıyı kendi şarkın haline getirmenin, düzenlemesiyle oynamanın, yeni şeyler katmaya çalışmanın taraftarı olduğum için Iron Maiden gibi klasik bir grubu Ihsahn’ın yorumuyla dinlemekten epey keyif aldığımı söyleyebilirim. Özellikle nakarat düzenlemeleri muh-te-şem olmuş ya, çıldırıciğm.
Kısacası Ihsahn severler olarak Telemark, Ihsahn övmelere doyulamayan muhabbetlerde elimizi güçlendirecek kadar güçlü ve ayrıca onun ekstrem metal zamanını özleyenler için de enfes anlar barındıran, laf olsun diye yapılmadığını fazlasıyla hissettiren, kaliteli bir EP. Bakalım tamamı progresif bestelerden oluşacak, serinin 2. bölümü tadındaki yeni EP nasıl olacak? Merakla bekliyorum.
86/100
