Borknagar – True North

Merhaba, haydi biraz tarih:

Kurulduğu dönemde vokalde ULVER‘den tanıdığımız Garm’ı barındıran Norveçli Borknagar’da, takvimler 1997’yi gösterdiğinde ilginç bir değişiklik yaşanmış ve o zamanlar LAMENTED SOULS‘u dünyanın en garip doom metal gruplarından birine dönüştürmeye çalışan ICS Vortex, Garm’ın yerine geçmişti. 2000 yılına gelindiğinde ise ICS Vortex DIMMU BORGIR‘e transfer olmuş, OTYG ve VINTERSORG ile Viking temalı progresifliğin en keyifli örneklerinden bazılarına imza atan Andreas Hedlund, nam-ı diğer Vintersorg gruba dahil olmuştu. Bu değişikliğin ardından Borknagar daha farklı bir gruba dönüşerek karakterini bulmuş, Empiricsm ile de türe damgasını vurmuştu hatırlarsanız.

ICS Vortex, Dimmu Borgir’de yapabileceklerinin sınırına geldiğini hissettiğinden ötürü 2010’da yeniden Borknagar’a dahil oldu ve kader, bu üç müthiş müzik adamını 2016 yılında yayımlanan bir önceki Borknagar albümü Winter Thrice‘da yeniden buluşturdu; kulaklarımızda havai fişekler patlamasını sağlayan üçlü vokal performansıyla, dopdolu müziğiyle müthiş bir albümdü gerçekten ve pek çokları için grubun Empiricsm sonrasındaki en iyi albümüydü Winter Thrice. Borknagar ikinci baharını yaşıyordu resmen.

2018’in başlarında ise grubun o zamana kadar yaptığı albümlerin %70’inde yer almış, Norveç’in meşhur Inferno Festivali’ni düzenleyen gitarist Jens F. Ryland’in gruptan ayrıldığı açıklandı. Ondan bir süre sonra ise LEPROUS ile rock yıldızlığının tadını çıkaran Baard Kolstad, zamansızlıktan ötürü Borknagar’a devam edemeyeceğini duyurdu ve son darbeyi de neredeyse yirmi yıllık bir beraberliğin ardından, Borknagar’ın en büyük silahlarından Vintersorg vurdu.

Kabul, Borknagar hiçbir zaman dünyanın en istikrarlı kadrosuna sahip grubu olmadı ama bu da olacak iş değildi yahu… Haliyle True North, biraz tedirgin, biraz gergin bir şekilde beklediğim, açmaya korktuğum bir albümdü. Üstelik önden servis edilen şarkılar da fazlasıyla heyecansızdı ve beklentimin iyice düşmesine neden olmuşlardı. Peki albüm çıktı nihayet; defalarca dinledim ve ne değişti?

Aslında çok da bir şey değişmedi. Borknagar en zayıf haliyle bile çoğu gruptan daha güçlü ve elbette albüm o kadar da kötü değil. ICS Vortex – Lazare ikilisinin vokal saldırısı ve melodik, ritmik şarkı yapıları sayesinde grubun şimdiye kadar yaptığı en kolay tüketilecek albümlerden biri. Zaten Vintersorg gibi bir vokali kaybedip hala vokaliyle öne çıkan bir albüm yapmak, sanırım anca kadronuzda ISC Vortex ve Lazare varsa yapabileceğiniz bir şey ve True North bu açıdan gerçekten de leziz.

Fakat True North için nasıl ki o kadar kötü değil diyorsam aynı şekilde o kadar da iyi değil ve bir yıl sonra dönüp 2019’a baktığımda özellikle vakit ayırıp kurcalayacağım albümler arasında yer almayacak, orası kesin. Albüm genelinde bir tutarsızlık var ve Thunderous gibi güçlü, Borknagar müziğini iyi özetleyen bir açılış şarkısının peşine Up North‘u koymak kimin fikriydi bilemiyorum ama bir ara yeni THE CRANBERRIES dinlediğimi sandım… ICS Vortex’in vokali tabii ki enfes ve kirli vokalleriyle yine bir yenilik getirmiş masaya ama bazı şarkılarda bir şeyler olmasını beklerken tükeniyor insan. Ayrıca kariyerinde birbirinden duygusal, birbirinden dramatik şarkılar bulunan grubun pop balladı tadında, hiçbir şey olmadan biten Wild Father’s Heart‘ından da zerre etkilenmediğimi belirteyim yeri gelmişken.

Açılıştaki Thunderous ve sonlara doğru giren Tidal gibi ağır topların sayısal azınlığı bir yana, bu şarkılarla Up North‘u, hatta bunların tamamıyla da Mount Rapture‘u (bu şarkı ne ya?) aynı albüme koyarak ne anlatmaya çalışmışlar, çözemedim ben. Sanki grubun farklı dönemlerinde, farklı kafalarla yazılmış şarkılar bir araya gelmiş gibi ve ortada ortak bir efor göremiyor olmak sinir bozucu. Üstelik grubun kendi gibi olduğu – yani aşşırı iyi – Lights gibi, ne bileyim işte Thunderous gibi şarkılar da güme gidiyor biraz bu keşmekeşte. Demin Tidal‘i de övdüm ama onu da şöyle bir-iki dakika kırpsak fena olmaz bu arada.

Bal yapmayan arı misali bir albüm True North. Karın doyursa da ağızda keyifli bir tat bırakmıyor ve parladığı anlar, sönük geçen anlara kıyasla gerçekten az. Borknagar enteresan bir grup ve inişli çıkışlı diskografilerinde muazzam işler var: Garm şovu The Olden Domain, türe ışık tutan Empiricsm, yakın dönem güzelliği Urd ve bir önceki müthiş Winter Thrice, birbirinden yetenekli müzisyenlerden kurulu grubun herkese gözü kapalı tavsiye edebileceğim albümlerinden bazıları mesela ama True North ne yazık ki onlardan biri değil.

60/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇