Falls of Rauros – Patterns in Mythology
Merhaba.
Milenyum sonrasında farklı türlerden birçok grup çıkaran Portland sahnesinin 2005 yılında dünyaya kazandırdığı Falls of Rauros, post-rock etkilenimleri de taşıyan atmosferik ve folk temelli, modern bir black metal icra ediyor grubun bundan önceki dört albümü de üç aşağı beş yukarı aynı çizgide ve türü sevenleri fazlasıyla tatmin edecek düzeyde işlerdi. 19 Temmuz’da yayımlanan Patterns in Mythology nasıl bir albüm, ona da şimdi bakacağız.
Aslına bakarsanız Patterns in Mythology beni hiç şaşırtmadı. Hali hazırda epey sağlam bir diskografiye sahip grubun çok oturmuş bir standardı var ve yeni albümde de bunu korumuşlar. Tabii bir yandan istikrarı överken bir yandan da heyecansızlıktan dem vurabiliriz belki ama atmosferik, folk black metalde yeni açılım beklentisi olan kaç hayran vardır ki? Kaldı ki grup kendi içinde yıllardır değişip dönüşmeye, kendini geliştirmeye devam edior bu arada.
Eskinin AGALLOCH, şimdinin ALCEST ve hatta yer yer THE OCEAN gibi gruplarıyla benzeşim kurabileceğimiz Falls of Rauros müziği akustik pasajlar, temiz vokaller ve kanı kaynatan black metal patlamalarıyla dolu. On bir dakika uzunluğundaki Weapons of Refusal, grubun dinleyiciyi oradan oraya nasıl savurduğunu görmek için iyi bir örnek. Ağaçların köklerinden koparan, karşısına çıkan her şeyi önüne katan suların gümbürtüsü havasındaki black metal çılgınlıkları, melankolik bir solo gitarın post-rock sularındaki gezintisi, ara ara tamamen akustiğe geçilen bölümler…vs. derken Falls of Rauros müziğinde bulabileceğiniz her şeyi çok iyi özetliyor Weapons of Ritual. Ayrıca başıyla sonu bambaşka ruh hallerini -biri diğeri yüzünden abes durmuyor- yansıttığından, grubun kompozisyon başarısını da çok iyi gösteriyor.
Geçmişe oranla bir tık daha sert Falls of Rauros ve sürekli kendini tekrar eden, aynı hataları yapmayı sürdüren insanın bu bozuk doğasından dem vuran bir temaya sahip albüme yakışan, agresif bir ton tutturmuş. Yine de bu agresiflikte insanın içini ısıtan, umut veren bir hava var. Albümün ruh halini melankoliyle karışık bir barışıklık hissiyatı şeklinde özetleyebiliriz ve bu da müzikteki AGALLOCH referansını güçlendiriyor. Aynı şekilde melodiden taviz vermeyen, sade ama etkili gitarlar da bu bağı kuvvetlendiriyor. Özellikle New Inertia ve Memorty at Night‘ta iyice öne çıkan gitar, Last Empty Tradition‘da da beklenmedik bir şekilde virtüöz havaları estiriyor.
Atmosferik, folk tabanlı black metal ile ilgileniyorsanız ve AGALLOCH‘u seviyorsanız Patterns of Mythology‘yi sevmeme ihtimaliniz çok düşük. Falls of Rauros belki dünyanın en özgün grubu olmayabilir ama kendi küçük dünyasında çok doğru işler yapıyor ve diğer türlere nazaran üretimin bir tık düşük kaldığı bir türe kan pompalamaya devam ediyor.
82/100
