Children of Bodom – Hexed
Merhaba.
Children of Bodom’u ciddiye almayı tam olarak ne zaman bıraktığımı gerçekten bilmiyorum. Are You Dead Yet klibinde intro sonrası havaya birtakım sıvılar saçıldığı an mıydı acaba, yoksa Britney Spears yorumladıklarında mı? 2006 yılında, DVD kaydında oldukları için Alexi Laiho seyircilere seslenirken are you ready motherfuckers? demek yerine are you ready mothertruckers? demeyi tercih ederek oto sansür uyguladığında mıydı yoksa? Belki de Blooddrunk albümünü baştan sona dinlediğim o korkunç, o asla hatırlamak istemediğim zamandır, haha. Gerçekten asıl sebebi bilemiyorum tam olarak ama rahatlıkla söyleyebilirim ki yaklaşık on-on iki senedir zerre umrumda değil Children of Bodom.
Tabii bu demek değil ki hiç CoB dinlemiyorum; Finlandiyalı grubun ilk üç albümü hala en sevdiğim melodik death/power metal albümlerinden sayılır ve grup günümüzde ne yaparsa yapsın bu albümlerin türün klasiklerinden olduğu gerçeği değişmiyor elbette ama o yıllar artık çok geride kaldı ne yazık ki ve 2019 model Children of Bodom’un yeni albümünü değerlendirmek üzere bilgisayarın başına otururken içimde hiçbir kıpırtı, herhangi bir heyecan ya da beklenti olmaması gerçekten garip hissettiriyor.
Haliyle Hexed‘in açılışını yapan This Road çalmaya başladığında bildiğim, sevdiğim Children of Bodom hissini yaşamayı hiç beklemiyordum. Tekdüze ilerleyen ama enerjik davullar, jiletten hallice bir gitar ile palm mute rif şovu ile gitardan rol çalmadan müziği dolduran bir klavye, Laiho’nun gram değişmeyen vokali derken ilk dört dakika sonrası yıllar sonra memlekete dönüp toprağı öpen gurbetçiler gibi bağrıma basasım geldi This Road‘u.
Nakaratıyla konserlerde epey iş yapacağını düşündüğüm Under the Grass and Clover sonrasında ise Children of Bodom’un ve hatta ve hatta büyük ihtimalle yılın en keyifli, en akılda kalıcı ve muhtelemen sene boyunca en çok dinleyeceğim şarkılarından biri olan Glass Houses girdi ve gerçekten sıfıra, hatta negatife daha yakın beklentilerle açtığım Hexed benim için yılın en iyilerinden biri olma yönünde hızla ilerlemeye başladı.
İşi iyice hikayeye döküp albüm boyunca neler hissetttiğimi bir bir anlatmaya niyetim yok ama albümün devamında da benzer hisler yaşadığım pek çok an oldu gerçekten. Mesela Kick in a Spleen gitar/klavye kombosuyla ve sertliğiyle grubun geçmişindeki büyük hit şarkıları anımsatacak kadar güçlü. İstemsizce eşlik ettiren, solosu ve kapanışıyla iyice yükselen Hexed de albümün ağır toplarından. Melodi bombardımanı -hatta arayan hem ana klavyede hem verse rifinde DARK TRANQUILLITY bulur bu şarkıda- Platitudes and Barren Words de bir başka güzellik. Favori şarkılarımdan biri oldu kısa zamanda, mutlaka bir bakın.
Hafif bir doldurma hissiyle birlikte standart şarkılarda bile grubun motivasyonu ve heyecanı açıkça hissediliyor. Albümün yüksek temposunun da etkisiyle beraber zaten bu kısımlara takılacak zaman bulmakta zorlanabilirsiniz. Yine de ileride büyük ihtimalle birkaç şarkıyı atlayarak dinleyeceğimi belirtmek isterim. Kaldı ki grubun fabrika ayarında bulunan üst seviye müzisyenliğin ötesinde bir derinlik ya anlam aramak da Hexed için haksızlık olacaktır. Fakat her ne kadar albümdeki favorilerim arasında olmasa da grubun Hecate’s Nightmare gibi şarkılarda denediği farklı yaklaşımları takdir ettiğimi de eklemiş olayım.
İlk üç-dört albümü seven eski bir Children of Bodom hayranı için Hexed iyi bir Children of Bodom albümü sayılır. Son dört albümü düşününce ise Hexed grubun son on dört yılda yaptığı açık ara en iyi şey sayılabilir. Sıfır beklentinin yarattığı ek bir beğeni olabileceği ihtimalini düşünerek albüm zihnimde iyice demlendiğinde belki şöyle dört-beş puan daha aşağı inebilir gibi dursa dahi 2019’da, son on yıldır hiçbir albümünü bir-iki defadan fazla dinlemeye tahammül edemediğim Children of Bodom’dan böyle bir albüm gelmiş olması fazlasıyla sevindirdi.
83/100
Her zamanki gibi kritikle ilgili düşüncelerinizi yorumlara yazmayı, bu ve sitedeki diğer yazılar hoşunuza giderse sağda solda paylaşmayı ihmal etmeyin. Metalperver içeriğinin katlanarak çoğalmasını ve zenginleşmesini arzu ediyorsanız PATREON üzerinden bağışta bulunabilir, abone olabilirsiniz. Okuduğunuz için teşekkürler.
Geri bildirim: Klasik Bir Cumartesi: Kalmah – Swamplord – Metalperver