Bongripper – Satan Worshipping Doom
Merhaba.
Metalperver okurlarından Berkay Yılmaz’ın Patreon üzerinden yaptığı inceleme isteği, herhalde şu ana kadar Patreon istekleri içerisindeki en zor inceleme isteği oldu. Yaklaşık on beş yıldır aktif olan ve bu süreçte yedi stüdyo albümü yayımlayan Amerikalı stoner ya da sludge veya doom grubu Bongripper’ın 2010’da yayımladığı beşinci albümü Satan Worshipping Doom‘u masaya yatırıyoruz bugün. Patreon desteği ve zorlayıcı inceleme isteği için buradan Berkay’a tekrar selam.
Bongripper incelemesi yazmanın şöyle bir zorluğu var ki bu adamların müziği hakkında konuşmak bir noktada anlamını yitirecek cümlelerle boşluğa methiyeler düzmek gibi bir sonuca varıyor. Ortalama on beş dakika uzunlukta parçalar yazan, vokal kullanmayan ve yukarıda da bahsettiğim üzere stoner/sludge/doom üçlüsü etrafında gezinen bir müziğe sahip Bongripper. Hal böyle olunca içinde bulunduğunuz ortama ve ruh halinize etkisi üzerinden konuşulabilir bir seviyede duruyor ancak Bongripper.
Yine de bu müziğin de iyisini kötüsünden ayırmamızı sağlayacak verilere sahibiz tabii. Vokal eksikliği, çift haneli çalma sürelerine sahip besteleri ve iştigal ettiği türleri göz önünde bulundurunca yerlerde sürünen, kanepeye çöküp saatlerce duvar izlemelik bir müziğe işaret ediyor gibi dursa da -ki bunu iyi yapana da saygım sonsuz- Bongripper tempoyu, çeşitliliği ve müzikaliteyi boşlamıyor asla ve dört parçayla elli dört dakikaya yaklaşan Satan Worshipping Doom, tahmin edilenden çok daha akılda kalıcı riflerle ve davullarla, hayalini ettirdiği şeyden daha fazlası olmayı başarıyor.
Albüm genelinde tempoyu belirleyen davullar nadiren ağır ağır zil döven o yıkıcı tempolara düşüyor. Örneğin Satan düpedüz black metal ile açılıyor ve gitarlar bir yandan telleri kazırken davul da hiç acımadan blast-beat dayayıveriyor. Elbette ortalarına doğru yön değiştirip bildiğimiz stoner/sludge çizgisine geçiyor ama bu ve benzeri kısımlar sayesinde Satan Worshipping Doom‘un dinlenebilirliği kat be kat artıyor. Enstrümantal doom yapmak herkesin harcı değil; sıkıcı ve yaşam belirtisi göstermeyen besteler insanı hayattan soğutabilir her an ama Bongripper yaptığı geçişlerle ve görece olarak hızlı rifleriyle konsantrasyon kaybının önüne geçmeyi başarmış. Satan‘ın hızlı, kafa sallatan ilk altı dakikasının ardından ufak bir es sonrasında ise grup öyle güzel yeri yarıp öyle güzel inişe geçiyor ki magmaya doğru…
Grubun bir becerisi de başta tanıttığı rifi ufacık değişikliklerle, dinleyiciye çaktırmadan bir sonraki seviyeye taşıyabilmesi herhalde. Devamlı bir groove içerisinde olma hali sayesinde bir noktada takip etmeyi bırakıyorsunuz ama aslında temel rifin etrafına ekleyip çıkarmalarda bulunarak inşa ediyor Bongripper bestelerini ve örneğin cazur cuzur bas gitarın yeni bir bölüme geçileceğini müjdeleyen köprüsüne kadar hemen hemen hiç bozmadan devam ettirebiliyor aynı hissi. Bas demişken, bas-davul ikilisi albümün ağırlığını katladıkça katlıyor bu arada. Daha açılıştaki Hail‘in ana rifinden anlayacaksınız zaten ama beton gibi bir ton tuturmuş Bongripper.
Bir tek sondaki Doom parçası için yukarıda sıraladığım şeyleri söyleyebilmem mümkün değil, çünkü gerçekten çok ağır ilerleyen, neredeyse on buçuk dakika boyunca inşası devam eden bu parçayı atlıyorum genelde. Tabii isminden de anlaşılacağı üzere gerçekten kıyamet ağırlığında, artık kafaların iyice öne düşmeye başladığı anlara yazılmış ve amaçladığı şey doğrultusunda başarılı olduğu ortada ama önceki kırk küsür dakikaya nazaran biraz daha yavan bulduğumu itiraf etmem gerek Doom‘u.
Bongripper, Satan Worshipping Doom ile yalnızca belirli durumlar için fon müziği sunmak gibi bir sınırı aşarak herhangi bir anda keyifle dinlenebilecek, dinlerken insanın içini sıkmayacak bir stoner/sludge/doom karması yapmayı başarmış. Eğer kıyametiniz şöyle karanlığıyla birlikte gelsin, tempolu bir biçimde kopsun istiyorsanız ya da dumanaltı ortamınızı kapı/cam açıp atmosferi bozmadan, ortamın ruhuna hiç dokunmadan bir çıt silkeleyip toparlamak istiyorsanız Satan Worshipping Doom tam size göre.
86/100
Her zamanki gibi kritikle ilgili düşüncelerinizi yorumlara yazmayı; bu inceleme ve sitedeki diğer yazılar hoşunuza giderse sağda solda paylaşmayı ihmal etmeyin. Metalperver içeriğinin katlanarak çoğalması ve zenginleşmesi için Patreon sayfası üzerinden Metalperver’e ulaşabilir ve destek olabilirsiniz. Okuduğunuz için teşekkürler.
Benim için türün klasikleri arasındadır bu albüm. Tabii sürekli dinlenecek bir şey değil, yeri zamanı var.
Geçen sene çıkan Terminal albümleri de çok iyidir.
çok güzel yazı olmuş yine ağzına sağlık, inceleme için teşekkürler. Duvarlara çok baktırttıysam özür dilerim 😀
worship parçası birgün dünyaya patır kütür meteorlar yağmaya falan başlarsa çalmayı planladığım playlistte her zaman