Merhaba.

Eski usül death metal sevip de Bloodbath ismini duymayan var mı hala bilmiyorum ama OPETH‘lerin Mikael’i, KATATIONA‘nın Jonas ile Anders’i ve yüzlerce grubun biricik Dan Swanö‘sünün, içki içip metal övülen bir gecenin anlık gazıyla, ENTOMBED temelleri üzerinde yükselen eski usül death metal yapma amacıyla kurduğu ve aslında bir şaka, bu elemanların kendi işlerinden bunaldıklarında stüdyoda eğlenmelerini sağlayacak bir kaçış aracı olması öngörülen Bloodbath, kadrosunda artık bu dörtlüden geride yalnızca Katatonia elemanlarını barındırarak, kurulduğu 1998 yılından tam yirmi sene sonra, beşinci stüdyo albümü The Arrow of Satan is Drawn ile karşımızda.

Öncelike Jonas ile Anders’in yanında kimler var, bir bakalım; OPETH‘ten tanıdığımız davulcu Martin Axenrot ve PARADISE LOST insanı Nick Holmes, bir önceki Grand Morbid Funeral‘da olduğu gibi ikiliye eşlik eden isimler. Gruba 2008’de dahil olan Per Eriksson ise şu sıralar GHOST ile meşgul olduğu için bu albümde yer almıyor. Onun yerine ise gitarda Anders’e eşlik eden isim,  bu yıl enfes bir albüm çıkaran CRAFT‘ın gitaristi Joakim Karlsson. Albüme hayvan işi vokalleriyle konuk olan isimler ise CARCASS vokalisti Jeff Wallker, CANCER vokalisti John Walker ve MEMORIAM vokalisti Karl Willetts… Ulan sakin sakin anlatıyorum, kendimi bozmayayım diyorum ama dayanamacağım; sizin coğrafyanıza, metal ortamınıza, piyasanıza tükürürüm ama artık İsveç kere lan. Yettiniz be. Cep telefonunuzda nasıl bir rehber var lan sizin it oğlu itler… Ehem, neyse. Pardon.

Kolektif bir çaba ve İsveç’in taşı toprağı metal müzisyeni ortamının sağladığı sonsuz kaynaklar ile varlığını sürdüren Bloodbath’in kadrosu devamlı değişse de varoluş amacı pek değişmiyor. Boyun kaslarını parçalamak, kaburga kemiklerini kırmak ve açık yaralardan akan oluk oluk kanların altında duş almak gibi ulvi amaçlara hizmet eden Bloodbath, ilk dönemlerinde bunu İsveç’in soğuk, duygusuz katılığıyla gerçekleştirirken yakın dönemde –Grand Morbid Funeral- okyanusun karşı kıyısındaki ölüm metali neferlerinin yöntemlerini benimseyerek daha leş, daha köpek, yaptığı işten aldığı zevki gösterme konusunda daha bonkör bir hale gelmişti. The Arrow of Satan is Drawn da hemen hemen aynı yoldan devam ediyor

Black metale göz kırpan gitarlarıyla ve süper dandik -iyi anlamda- solosuyla Fleischmann, güçlü bir açılış yapsa da yukarıda bahsettiğim üç hayvan evladı konuğun desteğini arkasına alan Bloodicide ile şahlanıyor albüm. Hakikaten müthiş bir şarkı ve söz konusu Bloodbath olunca artık bir marka haline geldiğini söyleyebileceğim muazzam prodüksiyonla iyice etkileyici bir hal almış. Özellikle ortasındaki mid-tempo kısım, önlem alınmazsa can kaybına neden olacak kadar tövbe estağfurullahlıklar barındırıyor. Bunun dışında zaman zaman rock’n’roll kafalarıyla coşan, bazen de –Only the Dead Survive– tempoyu iyice düşürüp death metalin daha karanlık, kötücül ve görkemli taraflarını öne çıkaran bestelerle, her zamanki gibi death metal hayranlarının sevinçten yerlerde yuvarlanmasını sağlayacak, taş gibi bir albüm yazmış Bloodbath.

Bozuk testere misali gitar tonu ve o gitarların üzerinde zor seçilen, dağınık Nick Holmes vokali, köklenmiş baslar ve albüm paketlenmeden önce çamura batırılıp çıkarılmış hissiyatı, tam sevdiğim türden. Net bir hit barındırmıyor ve heyecan verici olmaktan bir tık uzak besteler daha vurucu olabilirdi belki ama The Arrow of Satan is Drawn fazlasıyla iyi bir death metal albümü, orası kesin. Zaten Bloodbath de başka bir şey vaad etmiyor.

Death metal sevince otomatikman Bloodbath’i de seviyoruz; grup bize pek bir söz hakkı tanımıyor aslına bakarsanız.

76/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇