Merhaba.

İyice kısalan ve soğuyan günlerle birlikte kendi kabuğuna çekilme zamanları yaklaşıyor. Her ne kadar gün içinde birbirinden alakasız onlarca şey dinlesem de mevsim değişikliği dinlediği müziği doğrudan etkileyebilen bir dinleyici olarak Amerikalı Chon’a ve Homey albümüyle mevsiminde denk gelemediğim için epey hayıflanıyorum.

Eğer müziğe mutluluk veren, rahatlatıcı, birikmiş elektriği atmaya yarayan bir araç gözüyle yaklaşırsak Chon herhalde dünyadaki en iyi gruplardan bir tanesi sayılır. Zira enstrümantal, math rock türündeki yumuşacık besteler zahmetsizce akıp giderken şöyle boylu boyunca uzanıp soğuk bir şeyler içmek istiyor insan. Negatif hislerden tamamen arınmış bir halde zihninizi boşalttığınızı, akşam üstü sahilde minderlere, şezlonga, kumlara yatıp şöyle bir yarım saat, hemen hemen otuz sekiz dakika kadar kestirdiğinizi hayal edin; işte öyle keyifli, huzurlu bir albüm Homey.

Müzik başta Sleepy Tea ve Waterslide gibi parçalarla belirli bir formülün ürünü gibi görünse de albüm ilerledikçe daha katmanlı bir hal alıyor. Deneysellikten kaçınmayan, konusuna epey hakim bir davul ve gitar sayesinde radarıma girdiyse de aslında Chon müziğinde elektronik ögelerin de çok önemli bir payı var. Özellikle grubun iyice deneysel dünyalara daldığı, hakkında zerre fikrim olmayan (ahah) bazı konuk sanatçılara yer verdiği Berry Streets (GoYama), Nayhoo (Masego, Lophille), Feel This Way (Giraffage) ve bu dörtlü arasındaki tek enstrümantal parça olan Glitch (ROM) ile Chon, trip-hop, R&B gibi farklı türlerde de yeteneklerini sergilemekten geri kalmıyor.

Grup epey maharetli gerçekten de. Ambient ve elektro-caz/math-rock gibi türlerle dirsek temasında oldukları için müzik ne kadar değişirse değişsin ilgi çekici kalmayı sürdürüyor. Bu özelliğiyle bir yandan müzikal açıdan belirli bir standartı koruyup ve salt müziğe odaklananlar için epey doyurucu bir iş ortaya koyarken diğer yandan da yumuşak, dingin ve mutlu tınılarla gündelik yaşamına fon müziği arayan, albüme üstünkörü bakacak dinleyicilere de fazlasıyla hitap etmeyi başarıyor. Prodüksiyon da pırıl pırıl olunca uzun lafın kısası yağ gibi akıyor Homey.

Açıkçası Chon hakkında çok az şey biliyorum ve hiç kıçımı kaldırıp araştırma yapasım gelmiyor bu tatlı müziği dinlerken. Çok büyük bir hayran kitleleri varmış aslında ve hatta içinizden birileri çıkıp cahilliğime sövecektir belki de. Bu kitlenin önemli bir kısmı grubun girdiği bu yeni yoldan rahatsız görünüyor ama ben Homey‘i büyük oranda beğendim. Yukarıda bahsettiğim parçalar –Glitch’i ayrı tutayım hadi- albümün havasını bir tık bozuyor, evet ama onlar da işin sahilde kestirme kısmına etki ettikleri için bir şey de diyemiyorum. Ben bazen atlıyorum ama eminim onlardan keyif alanlar da çıkacaktır. Yine de tamamen gözardı etseniz bile Sleepy Tea, Waterslide, Checkpoint, The Space, Wave Bounce ve diğerleri yetiyor da artıyor bile. Hem doyurucu hem de sakinleştirici, hayat olumlamalı müzik; bence bir şansı hak ediyor Homey.

85/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇