Bu ay black metal konusuna pek ağırlık veremedim diye çok üzülüyordum ki çıktığı tarihte çok üzerinde durmadığım Djevel albümü Blant Sverte Granar imdadıma yetişti. Merhaba.

Kadrosunda black metal neferlerinin epey ilgisini çekebilecek isimler barındıran Norveçli Djevel, 2009 yılında kurulan ve bir tür süper grup olmasına karşın söz konusu 2018 albümü Blant Sverte Granar ile beraber tam beş albüm yayımlamış, gayet ciddi bir grup.

BLOOD TSUNAMI kritiğimde hakkında yeterince açıklama yaptığım Faust‘un yanı sıra yeraltı sahnesinden kıymetli pek çok ismin girip çıktığı ve hatta son albümü ile geçmiş albümlerde yer alan kimsenin kalmadığı, buna rağmen yoluna devam eden bir oluşum Djevel. Norveç ve black metal denildiğine, grup ismi saymadan da olsa Djevel’in yeterince kadayıf elemanlar barındırdığına dair ipuçları verildiğine göre taş gibi black metalden söz edildiğinin anlaşılmış olması lazım şu noktada. Cevap olumsuzsa bu albümün size göre olduğunu sanmıyorum.

Melodiden vazgeçmeyen, genel hatlarıyla ikinci dalga eski ekol black metali icra eden Djevel, tekerleği yeniden icat etmeden işine bakıyor ve mis gibi, şöyle araya gönül rahatlığıyla o dönem gruplarından referans verilebilecek, bol cızırtılı bir müzik yapıyor. Prodüksiyon belki bazı yeni dinleyiciler için kirli veya kulak tırmalayıcı olabilir ama eminim eskilerin hoşuna gidecektir. Koyu, karanlık, kapağın işaret ettiği şekilde meşum bir ormanın derinliklerinden yükseliyor müzik.

KOLDBRANN‘a aşina olanların hemen tanıyacağını umduğum Mannevond vokalleri önderliğindeki müziğin üzerine konuşulacak pek bir şey yok aslında. Ancak Djevel, bir grup kimliğine sahip olmamasına rağmen ilginç bir şekilde samimi olmayı başarmış. Black metalde çok önem verdiğim ve sıklıkla gündeme getirdiğim bu konudaki başarısı, Blant Sverte Granar’ı bir anda yukarılara tırmandırıyor. Kirli kayıt, yılların birikiminin yansıması olan sakin, zahmetsiz beste yapıları, Mannevond’un harika bir black metal vokalisti olması, soğuk Norveç iklimi; adına ne derseniz deyin, bu albümde insanı kendine çeken bir şey var. Paa vintersti skal hun synge en gravsang som aldrig ender gibi, Banker som doedningeknoker gibi daha ağır ağır ilerleyen ve atmosferi yukarı taşıyan parçaların yanı sıra Her er ikke spor af mennesker gibi agresif ve direkt parçalar ile kurulan sağlam denge ve çeşitlilik de cabası tabii.

Black metal bilgi ve sevginizin boyutlarına göre Blant Sverte Granar hakkındaki fikirleriniz değişkenlik gösterebilir. Özellikle eğer farklı dönemlerden pek çok grup ve albüm tüketmiş, özellikle eski ekol, şöyle melodik ve kirli, hatta işin içine yalnızca Bay Keçi’nin değil, pastoral manzaların da girdiği türden black metale aşinaysanız, Blant Sverte Granar size göre olabilir. Ayılıp bayılıp büyük hayranı olacağınızı sanmıyorum, fakat iyi bir black metal dinleyicisinin bu albümü sevmeme ihtimali çok düşük gibi geliyor bana.

83/100

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇