Kritik

Tempel – The Moon Lit Our Path

Özellikle metal dünyasında enstrümantal albümler yapmak riskli bir iş. Her ne kadar gitarın liderliğini gözardı edilmese de insani boyutu katan ve duyguları ön plana çıkaran en önemli unsur şüphesiz ki vokal. Ciğerleri parçalayan çığlıklar, hüzünlü fısıltılar, coşkulu haykırışlar ve insanın içselleştirebileceği türden sözler olmadan, müziğin vuruculuğu ister istemez hatırı sayılır miktarlarda azalabiliyor. Fakat Phoenix, Arizona’dan çıkan iki kişilik çılgın grup Tempel, bu konudaki ezberlerin bozulmasını sağlayacak kadar güçlü, doyurucu ve duygu yüklü bir müziğe sahip. Zira vokale ihtiyaç duymadan elli dakika gibi aslında epey de uzun bir süre boyunca zahmetsizce dinleyiciyi kendine bağlayabiliyor.

Belirli bir sınıflandırma yapmanın pek mümkün olmadığı Tempel, albümün isminden kapağına kadar ben itim, uğursuzum ben diye bağırıyor. Gerçekten de her ne kadar progresif metal sancağı altında konumlanmış görünse de Tempel’in müziği birçok farklı alt türden besleniyor. Grubun ikinci uzunçaları The Moon Lit Our Path uyumsuz notalarla çıldıran black metalden vıcık vıcık sludge’a, betonarme doom metalden tutun da yer yer MASTODON gibi tınlayan deliliklere kadar pek çok farklı unsurla dolup taşan harika bestelerden oluşuyor. Tüm bunların birleşiminden ortaya çıkan sonuç ise tek kelimeyle görkemli.

İlk albümdeki, prodüksiyonun etkisiyle ortaya çıkan yoğun, bunaltıcı ve doğal olması mümkün görünmeyen bir sis tabakası hissi bu albümde yerini berrak bir dolunay ışığı altındaki huzursuz bir gece imgesine bırakıyor. Dolu dolu beş parçayla elli iki dakikaya ulaşan albümde parçaları birbirine bağlayan herhangi bir yapısal düzenleme yok gibi görünse de her parçanın aynı ışığın rehberliğinde, aynı yoldan yürüdüğü belli oluyor. Çağdaş, hareketli ritm gitarlarla zaman zaman albüme hakim olan kasvetli hava dağılsa da genel atmosfer oldukça yoğun ve ağır. Neredeyse elle tutulabilir bir tekinsizliğe sahip olan albümün en büyük özelliklerinden biri de insana ben bunu dinliyorum ama başıma bir şey gelmez umarım hissi yaşatıyor olması.

Bu stilistik yapısına rağmen Tempel’in rahatsız edici olduğunu söylemek yanlış olur. Çünkü hem melodik açıdan hem akıp gidiyor hem de zaman zaman tahmin edilebilir yönlere sapmasına rağmen genel olarak geniş bir yelpazeden besleniyor. Albüme hakim olan karanlık ve ağır duygular, müziğin kendisindeki boğuculuktan veya sıkıcılıktan değil, tamamen müziğin yarattığı atmosferden ortaya çıkıyor.

https://www.youtube.com/watch?v=UVLM9dZSzPc

Dinleme sürecini tecrübeye dönüştüren, dikkatli dinlenildiğinde harika edinimler sağlanabilecek bir albüm The Moon Lit Our Path. Örneğin albümdeki en kral kobra parça Descending Into the Labyrinth o kadar çok fikri o kadar uyumlu bir şekilde kullanmış ki her bir pasajda farklı bir müzik türünün en iyi örneklerinden biriyle karşılaşabiliyor, buna karşın kendi içindeki bütünlüğünü nasıl bu kadar zahmetsiz bir şekilde koruyabildiğine şaşıp kalıyorsunuz. Tabiatıyla Tempel kolay dinlenebilir bir müzik sunmuyor ama bir şekilde Tempel müziğine girmeyi başarırsanız, uzun süre orada kalmak isteyeceğinize gerekirse kalıbımı basabilirim.

Vokal bulunmayan grupların birçoğunun aksine Tempel atmosferi güçlendirmek ve biraz da zaman kazanmak adına uzayıp giden pasajları, döngüsel melodileri ya da insanı huşu içinde bırakan akustik bölümleri çok kısa tutarak işin suyunu çıkarmamış. Kavramsal anlamda gizemli ve doğaüstü bir yapıda olmasına rağmen yüksek temposu ve rif bazlı müziğiyle türdeşi (gerçi bu albümün türdeşi yok gibi ama, atmosfer anlamında diyelim) albümlerden de farklılaşıyor.

Tempel’i ve The Moon Lit Our Path‘ı dinamik, karakteristik ve yoğun işlerden hoşlanan herkese gözü kapalı tavsiye ediyorum. Vokal eksikliğini kusursuz gitarlarıyla kapatan ve harika atmosferini nefis düzenlemeleriyle katlayan enfes bir albüm. Şahsım adına hem 2015 yılının hem de enstrümantal metalin gördüğü en iyi albümlerden biri. Hala açıp ilk günkü kadar keyif alarak dinliyorum. Umarım daha çok dinleyiciye ulaşır ve artık Facebook sayfalarında film muhabbeti etmeyi bırakıp yeni albümü yazarlar.

92/100

a3843967491_10

Yazıyı/albümü değerlendirmek için:

Average rating 0 / 5. 0

Siteye destek olmak için aşağıdaki düğmeye tıklayıp Patreona göz atabilirsiniz👇
Become a patron at Patreon!

Korhan Tok

Üniversiteden sonra metali bırakmadım.

0 thoughts on “Tempel – The Moon Lit Our Path

Bir Yorum Bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.