Caladan Brood – Echoes of Battle
“İyi müzik” nedir, bunu biraz konuşmak gerek. Bir grubun müziğini iyi olarak tanımlarken en önemli kriteriniz nedir mesela? Grup üyelerinin enstrüman hakimiyeti, vokalistin sesi, ciddi anlamda bir şeyler anlatan şarkı sözleri ilk akla gelenler arasında olacaktır belki; ama “iyi müzik” bunların hiçbirine tam olarak bağlı bir şey olmasa gerek, aslında hepsine bağlı olsa da.
Veya ortaya konan işin daha önce denenmemiş, ya da denenmiş olsa bile varolanın üzerine bir şeyler ekler halde olması gerektiğini savunabiliriz belki, bu epey daraltabilir “iyi müzik” tanımını. Müziği oluşturan onlarca, belki yüzlerce böyle farklı katmanın bir ya da birkaçını seçmek kolay olmasa da, aslında her dinleyicinin farkında olmadan yaptığı bir iş. Müziği yalnızca dinleyip keyfini çıkartmanın ötesine geçip ya müzik üretmeye, ya da müzikle ilgili fikirlerinizi yazıya dökmeye başlayınca ise bunun farkına varma aşaması başlıyor. Beğendiğim albümlerde aslında neyi beğendiğimi, burun kıvırdıklarımda neyi tatmin edici bulmadığımı bilinçli bir şekilde fark etmeye başladığım dönemlerin şu an bu yazıyı okuduğunuz sitede yazmaya başladığım zamanlarda olması tesadüf eseri değil yani benim için.
Tüm bu laf kalabalığından sıyrılıp, kendi açımdan bir müziği “iyi” olarak nitelendirme kriterimin, dinlediğim şarkının beni etkisi altına alması, ister çok sıkı, ister daha hafif bir dokunuşla etrafımda kendi varlığını hissettirmesi olduğunu söyleyeyim. Hal böyle olunca, çok sevdiğim bir grubun neredeyse birebir aynısı şekilde müzik yapan bir grubun müziğini bile “iyi” bulabildiğimi görüyorum. “Echoes of Battle” ile ortaya koyduğu dinletiyle CALADAN BROOD tam olarak bu kategoriye giriyor.
Albüm kapağı, şarkı isimleri, şarkıların kendileri tamamıyla eloğlunun “SUMMONING worship” diyeceği şekilde yapılmış. Belli formüller ile müzik yapan SUMMONING, yaptığı işleri her albümde biraz daha büyütmek, parlatmak dışında bir yenilik peşinde koşmaz ve 2013 çıkışlı “Old Mornings Dawn” ile hala bu işi çok iyi yaptığını ilan ederken, belli ki yola onlar gibi müzik yapmak için çıkmış olan CALADAN BROOD’dan da fazlasını beklememek gerek. “Echoes of Battle”, SUMMONING’in 90’lı yıllarda çıkarttığı albümler havasında, araya serpiştirilmiş bir iki solo dışında az varyasyonlu gitarlar ve programlanmış davulların klavyelerle sürüklenmesi ve bunların önünde icra edilmiş sert ve temiz vokaller ile yürüyen bir albüm.
Dediğim gibi, “Echoes of Battle” adeta bir saygı albümü ve herhangi bir orijinallik barındırmıyor. Bin bir lafı dolandırarak söylemeye çalıştığım gibi ise, bu onu iyi bir albüm olmaktan alıkoymuyor. İyi düzenlenmiş besteler, iyi icra edilmiş sert ve yerinde kullanılmış temiz vokaller, özellikle de farklı enstrümanlar ve efektleri taklit için kullanılmış klavye partisyonlarının başarısıyla, “gibi olmak” istediği grubun doğru yaptığı neredeyse her şeyi hiç fena olmayan bir şekilde kotarmayı başarmış CALADAN BROOD. Kendini dinleten, atmosferini dinleyiciyi kendi tarafına çekmek için kullanmayı başaran bir eser yaratmayı başarmışlar.
Her şeyin ötesinde, “iyi müzik” yapmayı başarmışlar, ortaya yeni bir şey koyma çabasına girmeden dahi olsa.
Not: Şimdiye kadar çok kötü seçilmiş mahlaslar gördüm; ama “Shield Anvil” diye bir isim seçmek gerçekten tepe noktası oldu benim için, bunu belirteyim.
81/100
