Emyn Muil – Elenion Ancalima
John Ronald Reuel Tolkien’ın dünya halklarına armağan ettiği Orta Dünya, her alanda olduğu gibi metal müzikte de yansımaları olan devasa bir evren ve Tolkien’ın akıl almaz ölçüdeki detaylı anlatımıyla kanlı canlı, nefes alan ve yaşayan Orta Dünya, elbette ki yaşamın olduğu her yerde olduğu gibi kendi hikayelerine sahip.
Tek kişilik epik black metal projesi Emyn Muil de Tolkien’ın bu görkemli yapıtına kendini kaptıran sayısız isimden bir tanesi. Daha doğru ifadeyle 2012’de İtalya’da hayata geçirilen “Nartum Art – Music Projects” isimli büyük bir projenin bir alt kolu aslında. İsmini Frodo ile Sam’in Smeagol/Gollum ile karşılaştığı devasa kayalık düzlüklerden alan Emyn Muil, pek de zengin olmayan bir türün içerisinde çabucak parladı ve 2013 yılında çıkan ilk albüm “Turin Turambar Dagnir Glauranga” ile SUMMONING önderliğindeki CARADAN BROOD, MIRKWOOD, BAL-SAGOTH gibi, aslında iki elin parmaklarını geçmeyecek sayıda gruptan oluşan bir ortamın taze, umut veren yeni üyesi olarak piyasadaki yerini aldı.
Aslında Tolkien etkileniminin herhangi bir müzikal oluşumun doğrudan varoluş sebebi olmasına pek sıcak bakmam. Zira Tolkien’ın kendi anlatımına yaklaşabilecek, hadi yaklaşması zaten imkansız da en azından o anlatımı andıran, Orta Dünya ruhunu hissettirebilen bir şey ortaya koymak hiç kolay değil ve çoğu zaman da – zaten bu nedenle bu epik black metal işini sadece birkaç grup gerçekten iyi yapabiliyor – pek iyi sonuçlarla karşılaşamıyoruz.
“Elenion Ancalima” 3 dakikalık epik bir intro ile açılıyor. Edain’in Batı’nın Işığı altında yelken açıp Beleriand’a varışını gayet keyifli ve coşkulu bir şekilde aktaran “Under a Silvered Star” sonrası doğrusu açılışın hissettirdiği şekilde devam etmiyor pek. Epik kapanış “Elenion Ancalima”ya kadar geçen yarım saatlik sürede bol SUMMONING etkili ve aslında vasat üstü sayılabilecek epik black metal, vasat vokalin epey kötü hikaye anlatıcılığı ile ortalamanın altında kalıyor.
https://www.youtube.com/watch?v=r8TYUzvWIjU
Kalıpları dar bir türde kendi özgün tınını yakalamak kolay değil. Çoğu grup ya çok fazla SUMMONING oluyor, ya da biraz değişiklik yapalım filan derken başka bir türe kayıyor. Emyn Muil ise bir Tolkien black metal albümünde olması gereken her şeyi müziğe entegre etmesine rağmen bestelerin vasatlığı nedeniyle dinleyiciyi yakalayamıyor.
Gerçekten de black metal çığlıkları, kadın vokal, folk ezgiler, atmosferik gitarlar, keyifli synthler ve birbirinden epik sözler ile “The Lay of Númenorë” ilk bakışta her şeye sahip gibi duruyor devamındaki 2 şarkı da bu konuda altta kalacak cinsten değil. Buna karşın ya işte Tolkien’ın TOLKIEN olması yüzünden, ya da türün dar sınırları içerisinde yapılabilecek her şeyi vakti zamanında SUMMONING’ın yapmış olmasından dolayı albüme ısınmak pek kolay olmadı benim için.
11 dakikası atmosferik, 30 dakikası epik black metalden oluşan Elenion Ancalima’ya giydirip duruyorum ama albümde epey güzel bölümler de var aslında. Özellikle albümle aynı adı taşıyan ve tam 8 dakika süren kapanış parçası bir süredir bu türde dinlediğim en iyi işlerden bir tanesi. Hem Tolkien dünyasını gerçekten (ve doğru söylemek gerekirse albümde ilk ve son defa) hissettirdiği hem de En Parlak Yıldız Eärendil’in destansı hikayesini çok sevdiğim için epey vuruldum bu parçaya. Hatırlarsanız Frodo da Galadriel’in hediyesi olan Eärendil’in Işığı sayesinde kurtuluyordu Shelob’dan. Bak yine duygulandım.
Velhasıl eğer çok büyük Tolkien hayranıysanız zaten bu albüme bir şekilde ulaşır ve tüketirsiniz. Fakat eğer Orta Dünya ile derin bir bağa sahip değilseniz Emyn Muil’in Elenion Ancalima ile size iç bayan atmosferik bölümler ve akılda kalıcılığı bulunmayan, vasat bir epik black metalden başka sunabileceği pek bir şeyi yok pek. Ben Tolkien ile yatıp kalktığım için bir noktada albümden keyif almayı başardım ama bunun biraz da sinekten yağ çıkarmak olduğunun farkındayım. Takdir yüce yurdum metalcilerinindir.
68/100
