The Ocean – Phanerozoic II: Mesozoic | Cenozoic
Merhaba. Bildiğiniz veya az sonra öğreneceğiniz üzere The Ocean, progresif/atmosferik sludge ve post-hardcore taraflarında son yirmi senenin en güçlü ve
Devam
o
Onslaught – Generation Antichrist
Merhaba. 1980’lerin başında, henüz thrash türünün adı dahi tam manasıyla konulmamışken pek çok grup kariyerine yapabileceği en sert, en hızlı
Devam
Odraza – Rzeczom
Merhaba. 2018 yılında yayımlanan, o sene içerisinde en sevdiğim albümlerden Dark Days of the Soul sayesinde tanıştığım, Polonya’nın black/thrash metal
Devam
Obsidian Tongue – Volume III
Merhaba. Aslında Mart ayının sonlarında paylaştığım PozKes#4‘te kabaca bahsedip övdüğüm, ta o zamanlardan beri inceleme listemin üst sıralarında duran Obsidian
Devam
Klasik Bir Cumartesi: Obituary – Slowly We Rot
Merhaba. Tarihin tozlu sayfaları arasında takvimler 1980’lerin ortalarına yaklaşırken Floridalı birtakım genç dimağlar, döneme damga vuran isimlerden etkilenerek metale yöneliyorlar.
Devam
On Thorns I Lay – Threnos
2015’te yenilenmiş kadrosuyla 13 yıl aradan sonra sahalara dönen Yunan death-doom grubu On Thorns I Lay, son olarak 2018’de Aegean
Devam
Klasik Bir Cumartesi: Opeth – Blackwater Park
Merhaba. Dünyadaki Opeth algısı çok ilginç. Bir kesim grubu yeterince metal olmamakla suçlayıp çarmıha gerer, dinleyenleri ılık olarak damgalayıp kendilerini
Devam
Organectomy – Existential Disconnect
Merhaba. Evde oturup sakin sakin interneti kurcalarken slam death metal dinlemek bana saçma geliyor. Arkada kan gövdeyi götürürken birilerinin üzerine
Devam
Obsequiae – The Palms of Sorrowed Kings
Merhaba. 2015’de yayımlanan Aria of Vernal Tombs sonrasında adını biraz daha sık duymaya başladığımız Amerikalı melodik black metal topluluğu Obsequiae,
Devam
Klasik Bir Cumartesi: Orphaned Land – Mabool: The Story of the Three Sons of Seven
Merhaba. Bundan on beş yıl önce, metal müziğe dair sağlam bir temele sahip olmamda önemli bir payı olan Ankara –
Devam