Bethlehem – Lebe Dich Leer
Merhaba.
Sınırlı bir kitlenin çok sevdiği, kalanın ise muhtemelen yalnızca adını duyduğu bir grup Bethlehem. 1991’den beri aktif olan Alman ekstrem metal devinin 1994 çıkışlı ilk albümü Dark Metal, benimle beraber pek çokları için bir başucu albümü ve hayranları zerre umursamayan, tamamen özgürlükçü bir deneyselliğin getirisi olan inişli çıkışlı diskografisinde birbirinden garip albümler barındıran Bethlehem, karanlığından, karamsarlığından veya rahatsız ediciliğinden asla ödün vermediği için belli bir kesim için kült mertebesine ulaşmayı başarmış, önemli bir isim. Tabii depresif, intihara teşvik metalinin şekillenmesinde oynadıkları önemli rolü de unutmayalım.
Arada bir-iki albümü atladıysam da diskografisine hakim sayılabileceğimi düşündüğüm Bethlehem’in tabanı saf bir 90’lar black metali olsa dahi geniş bir perspektif dahilinde birçok türle temas kurmaktan çekinmeyen anlayış, Lebe Dich Leer albümünde de devam ediyor. Alman post-black metal dinamikleri, grubun her zaman kolaylıkla yakalanabilecek doom metal sevgisinin tezahürü ağır, beton rifler, ambient türüne göz kırpan atmosfere odaklanılan kısımlar ve DARKENED NOCTURN SLAUGHTERCULT‘tan tanıdığımız Yvonee Wilczynska’nın feveran halindeki çığlık çığlığa vokalleri (buna ayrıca değineceğim), özgün kadrosundan geriye yalnızca Jürgen Bartsch’ın kaldığı grubun bir şekilde karakterini koruduğu ve hatta 2019’a uyarlayabildiği, kaliteli bir albümün ortaya çıkmasını sağlamış.
Tabii yirmiden fazla eleman değiştiren, kariyerindeki güçlü albümlerden birini SHINING‘den tanıdığımız Niklas Kvarforth ile tekrar kaydedip ucube bir kayıtla hayranlarını kendinden soğutan, canı sıkılınca FRANK SINATRA yorumlayan Bethlehem’in yeni albümünü grubun kendi dinamiklerine göre değerlendirmek uzun, zahmetli ve anlamsız olacağı, ayrıca gerçekten küçük bir kitleyi ilgilendireceği için daha genel geçer bir şeylerden bahsetmek daha doğru olacak galiba. Manyak yahu adamlar, bunlarla uğraşılmaz.
Öncelikle Onielar rumuzuyla albümde yer alan Yvonne’nin vokallerine değinmek gerekiyor. Son dönemde grubun en büyük kozu haline gelen Yvonne, 2016’da yayımlanan Bethlehem albümünde biraz daha tutuk gibiydi ama Lebe Dich Leer‘da artık direksiyonu ele almış gibi görünüyor. Uzun süredir bu kadar saf, duygu yüklü ve kendinden veren bir performans görmemiştim doğrusu. Hatta her ne kadar duygu açısından farklılaşsalar da İsrailli DIM AURA‘nın enfes son albümündeki vokal performansına yakın buldum Yvonne’yi. Kimileri için biraz zorlayıcı ve yıpratıcı olabilir ve anında albümden soğutabilir ama aynı şekilde birileri de sırf bu vokal yüzünden balıklama atlayacak albüme, orası kesin. Albümdeki en sert, en karanlık enstrüman vokal kısacası. Müthiş.
Vokalin kusursuz performansına rağmen aslında içine girmesi zor bir albüm Lebe Dich Leer. Bunun tek sebebi ise albümün Almanca olması. Müzik ve özellikle vokal bazında yine, yeniden kapkaranlık bir atmosfer yaratmayı başarmış Bethlehem ama ona anlam kazandırmak biraz dinleyiciye kalmış durumda. Tabii sular seller gibi Almanca biliyorsanız o ayrı.
Wo alte Spinnen Brüten gibi şarkılarda ekstrem metalin köklerine selam edip birden old-school hissini körükleyen, Dämonisch im ersten Blitz ile Bethlehem türü black metalin son dönemdeki en güzel örneklerinden birini sunan, An gestrandeten Sinnen ile yine birden direksiyonu kırıp kafasına göre takılan, Aberwitzige Infraschall-Ritualistik‘in caz girişi sonrası tamamen primitif takılıp bam-güm metale dönen, kısacası tam da Bethlehem’den beklenecek türden bir albüm Lebe Dich Leer. Fakat albümden tek bir şarkı önerecek olursam kesinlikle Bartzitter Flumgerenne‘i öneririm; iki buçuk dakikada Bethlehem’in nasıl kırık bir grup olduğunu fazlasıyla iyi bir şekilde özetliyor. Son kırk beş saniye özellikle olacak iş değil. Manyaklar sizi.
Uzun lafın kısası yılın kıymetli black metal albümlerinden biri Lebe Dich Leer. Grubu daha önce duymadıysanız Dark Metal‘e de mutlaka bir göz atın; hatta Klasik Bir Cumartesi’de hep birlikte bakalım ilk fırsatta.
85/100
https://youtu.be/ZKZfb_3meq0