Disincarnate – Dreams of Carrion Kind
Bugünkü konuğumuz biricik Chuck Schuldiner (R.I.P)’in Death efsanesini yaratırken yanında isimlerden James Murphy. Murphy, Chuck ile birlikte çalışma fırsatı yakalamış, bununla yetinmeyip OBITUARY, TESTAMENT, CANCER gibi gruplarda yer almış, NEVERMORE’dan MALEVOLENT CREATION’a kadar onlarca gruba konuk müzisyen olmuş, yeteneği ve becerisi üzerine sual olunmayacak bir gitarist ve besteci. Death’in Spiritual Healing albümünde yer alan Murphy, Cancer/Death/Obituary derken 1990-1991 yılları arasında birbirinden acayip 3 efsane albümde yer alması yetmezmiş gibi bir de Disincarnate’i kurarak hali hazırdaki gruplarında değerlendiremediği fikirleri de bu projede kullanmaya karar vermiş.
Murphy bu projesinde kendisine yardımcı olabilecek isimleri kısa süre içerisinde bulduktan sonra oyalanmadan 1993 yılında “Dreams of Carrion Kind” isimli ilk albümünü, günümüzde de hala en babarok şirketlerden biri konumunda olan Roadrunner Records’dan çıkarmayı başarmış. İngiltere’de kaydedilip Amerika’da miksajı tamamlanan albümdeki konuk sanatçılar arasında bu tip oluşumlarda görmeye pek de alışık olmadığımız bir isim, MY DYING BRIDE vokalisti Aaron Stainthorpe var. 90’ların başı olması ve MDB’nin death metale yakın duruşu sayesinde gerçekleştiğini tahmin ettiğim bu birleşmeden çıkan “Monarch of the Sleeping Marches” parçası bile başlı başına albüme dikkatleri çeken, müthiş bir iş.
Albümün havasını basitçe aktarmak gerekirse baştan aşağıya 90’lar death metali, Death’in müziğinde duymaya çok alıştığımız deli işi gitarlar, müthiş rifler, günümüz işlerinden hala bir kaç kat daha iyi duran bir davul ve bir türlü zapt edilemeyen harika baslar… Yalnızca vokalleri atlamak zorundayım. Zira vokallerde yer alan Bryan Cegon’ın vokalleri, yani, ne bileyim. Tabii bu demek değil ki vokaller kötü; dönemi iyi yansıtan kütür kütür death metal vokalleri var albümde. Sadece Death ile o kadar benzeşiyor ki Disincarnate müziği, vokaller girene kadar insanın aklı hep Chuck’da oluyor, ne yalan söyleyeyim. Bryan’ın canım performansı da çöpe gidiyor böyle bakınca ama neyse ki müzik aşırı subjektif bir olay da geniş geniş konuşabiliyor insan.
James Murphy, Death için yazdığı gitarların bir bölümünü Disincarnate’de kullanmış ve haliyle albümde akıl almaz gitar numaraları, adamantium tokatlayan rifler ve muhteşem sololar albümün çeşitli yerlerine serpiştirilmiş durumda. Gerçi James Murphy adına aşinaysanız ne bekleyeceğinizi az çok tahmin ediyorsunuzdur zaten. Gitarların yanı sıra albümdeki tüm bas gitarları da çalan James Murphy, bestelerin de tümüne imzasını atarak olayı iyice şova dökmüş. Şarkı sözlerinin tamamına da katkısı olan James Murphy’den kimi ortamlardaki rumuzunun Cevat Kelle olduğu da aldığımız duyumlar arasında.
Tek tek şarkılara girmeye hiç gerek duymuyorum yoksa alır yürür bu yazı ve benim de yemeğim soğur. O nedenle özellikle death metal seven, Death seven, 90’ların terli, kanlı, çamurlu, bol bol can kaybından bahsetmeli temalara sahip ekstrem metalinden hoşlanan herkesi bu şölene davet ederek toparlıyorum. Ne yazık ki Murphy bu projenin devamını getiremedi ancak death metal severleri geçmişe götüren enfes bir zaman makinesi Dreams of Carrion Kind. Hele ki “Death” severler için asla ıskalanmaması gereken bir albüm.
89/100
